Recensie: En los márgenes ★★★★

Elk jaar worden in Spanje 40.000 gezinnen uit hun huis gezet. 'En los márgenes' kleeft op een diepmenselijke manier gezichten op dit sociale drama. De personages staan allemaal moegestreden aan de metaforische rand, en moeten kiezen tussen geduwd worden of zelf springen.

Rafa (Luis Tosar) probeert als advocaat te helpen, maar komt voor iedereen te laat. Voor zijn zwangere vrouw en stiefzoon, maar ook voor de dochter die hij probeert te herenigen met haar moeder nadat ze uit huis is geplaatst. Een cliënte van Rafa, Azucena (Penélope Cruz), heeft een uithuiszettingsbevel gekregen en dreigt met haar gezin op straat te belanden. Germán (Font García) heeft al de spaarcenten van zijn moeder in rook doen opgaan en durft daarom niet op te nemen als ze belt. Zijn moeder Teodora (Adelfa Calvo) dekt de tafel altijd voor drie, maar dineert alleen, met foto’s van haar zoon en haar man.

Deze film hakt er echt in, maar naast de onvermijdelijke zwaarte van het thema, is er ook op zijn tijd ruimte voor komische en thrillerelementen. Deze combinatie werkt vreemd genoeg zeer goed, aangezien dat het verhaal iets lichter maakt. De film heeft een vlot tempo, en slaat niet halfweg een putje in je aandachtspanne zoals veel films dat doen. Dat is grotendeels te danken aan het uitmuntende acteerwerk. Ook de drie in elkaar overlopende verhaallijnen houden de vaart erin.

'En los márgenes' doet je de zaal verlaten met een sluimerend ongemakkelijk gevoel, maar soms is dat nodig.

0
Gemiddeld: 5 (1 stem)

Reacties

Bericht: 
Net de film gezien en de omschrijving past helemaal. Je komt emotioneel maar vervuld uit de filmzaal. En denkt er dan nog lang over na. De personages voelen ook helemaal echt aan, alsof je ze van je eigen dorp of stad kent.

Reactie toevoegen