"Ik ben heel gelukkig, maar ik moet hard werken voor dat geluk"

Bo Van Spilbeeck over haar leven na de transitie

Begin 2018 was VTM NIEUWS-journaliste Bo Van Spilbeeck, toen nog Boudewijn, even wereldnieuws. Ze koos ervoor om niet meer als man, maar als vrouw door het leven te gaan. Een jaar later is Bo gelukkiger dan ooit: "Het voelt bijna onbeschrijfelijk om eindelijk mezelf te kunnen zijn."

Foto Filip Van Roe

Het is niet eenvoudig om door het leven te gaan in een lichaam waarin je je niet goed voelt. In het geval van Bo Van Spilbeeck reageerde Vlaanderen heel warm en begripvol op haar coming-out. Een jaar later blikt ze terug op die periode: "De puzzel is compleet. Het stukje dat ik miste, is er intussen bijgekomen. Ik ben gelukkiger dan vroeger. Er zijn transgenders die heel ongelukkig zijn. Ik was maar een beetje ongelukkig, want ik heb een fantastische vrouw en geweldige kinderen. Maar er was altijd een gemis. Nu dat weg is, heb ik echt het gevoel dat alles juist zit." 

Rolmodel

"Ik ben heel dankbaar voor de manier waarop Vlaanderen mij aanvaard heeft als mijn nieuwe ik. Jammer genoeg hebben heel wat lotgenoten dat geluk niet. Ik denk dat ik mijn bekendheid moet gebruiken om iets te doen voor de hele community van mensen die zijn zoals ik, in de hoop dat het een steen in de rivier verlegt. Het is een soort plicht om de taak als rolmodel op mij te nemen. En volgens mij heb ik al een paar stenen kunnen verleggen. Zal ik dit blijven doen? Ik denk niet dat de mensen geïnteresseerd zullen blijven in nieuws over mij. Ik hoop vooral dat er een moment komt dat de mensen mij als vrouw zien en niet meer als transvrouw. Af en toe moet ik wel op de rem gaan staan. Onlangs werd ik gevraagd om te zetelen in de jury van Miss Travestie België en Mister Gay Belgium. Dan denk ik: ‘Nee, dit moet ik niet doen.’ Ik heb wel sympathie voor al die evenementen, maar ik moet mezelf vooral opnieuw profileren als journaliste. Ik ben jarenlang, en volgens mij nog altijd, een geloofwaardige journaliste geweest. Ook dat moet ik blijven bewaken."

Hokjesdenken

"Vroeger werd er gesproken over travestieten en transseksuelen. Travestieten waren mannen die zich graag als vrouw kleedden en daar vaak seksuele gevoelens aan overhielden. Dat werd soms als pervers en verwerpelijk gezien. Aan de andere kant had je transseksuelen. Dat waren dan mannen die absoluut voor de operatie wouden gaan. Tussen die twee gepolariseerde hokjes zat een grote categorie die geen hokje kreeg. Tegenwoordig is het continuüm veel groter geworden. En daar zit een waaier van mensen die zich niet goed voelen in het lichaam waarmee ze geboren zijn. Sommigen willen, net zoals ik, voor de lichamelijke verandering gaan. Anderen voelen zich de ene dag meer vrouw, de andere dag meer man. Vandaag vindt iedereen een plaats."

Kantelpunten

"Het internet heeft een heel grote rol gespeeld in mijn coming-out. Vooral Youtube heeft bij mij het besef doen groeien. Ik ontdekte dat anderen dezelfde gevoelens hadden. Zoals het androgyne topmodel Andrej Pejic die later Andreja werd. Maar ook heel wat vloggers die experimenteerden met make-up en kleren. Zoals Gigi Gorgeous, geboren als Gregory Lazzarato. Ik heb die zien evolueren van een jongeman die dacht dat hij homo was tot een beeldschone, jonge vrouw. Maar, de meeste transgenders waren tieners of jonge twintigers, veel jonger dan ik. En opeens was er Caitlyn Jenner. Dat is voor mij een heel belangrijk kantelpunt geweest. Ik heb Bruce Jenner de tienkamp nog zien winnen tijdens de Olympische Spelen van 1976 in Montréal. Bruce was een topatleet, knappe gast en een absolute macho. Als zo iemand op 65-jarige leeftijd plots zegt dat ze zich vrouw voelt en vrouw wil worden, dan was het voor mij ook nog niet te laat. Vervolgens is dat idee beginnen te rijpen tot ik het lot een beetje heb geforceerd door Petra De Sutter te gaan interviewen. Zij is hoogleraar gynaecologie aan de Universiteit Gent, toch wel dé plaats in België voor seksuologie en gender. Daarnaast is ze ook een toppolitica en… geboren als jongen. Ook zij is het bewijs dat je als transgender niet in de marginaliteit hoeft te verzeilen. Want daar was ik in het begin wel bang voor. Ik heb mijn beslissing genomen zonder te weten hoe die zou ontvangen worden door de buitenwereld, o.a. door mijn werkgever VTM. Het is fantastisch dat ik toch kan blijven doen wat ik graag doe."

Foto VTM Thomas Geuens

Leerproces

"Wanneer je als meisje geboren wordt, krijg je zonder het te beseffen je hele leven lang een soort cursus. Je krijgt het allemaal aangeleerd om je als meisje te gedragen. Meisjes lopen anders, praten anders, hebben andere gebaren… Voor een deel moest ik dat nog leren omdat het niet hoorde dat ik mij als man zo zou gedragen hebben. Ik krijg dagelijks tips van mijn vrouw, Marianne. 'Bo, je moet anders gaan zitten, praat een beetje zachter en snuit je neus niet zo luid.' Voor de rest is het kijken en kopiëren hoe andere vrouwen zich gedragen. Als je bij iemand anders als vrouw wilt overkomen, creëer je een geheel van impressies waar die andere zich een totaalbeeld van vormt. Alles speelt daarin mee: knipperen met de ogen, glimlachen, je handen bewegen en je stem. Hoe beter je dat beheerst en hoe meer al die aparte elementjes kloppen, hoe geloofwaardiger het totaalbeeld."

Rots

"Mijn transitie heeft voor een deel de relatie met mijn vrouw versterkt. Maar het heeft de relatie ook fragiel gemaakt. Marianne is mijn houvast, mijn rots. Ik zou haar echt niet kunnen missen. Het is nog altijd niet evident en de dreiging blijft er wel. We weten allebei dat we moeten werken aan onze relatie. En dat doen we ook, onder andere met psychologische begeleiding. Het is goed dat er een soort van eagle eye is, een derde persoon die een bredere kijk heeft op onze relatie. Sommigen vinden dat het bij mij allemaal een sprookje lijkt, maar zo simpel is het niet. Het heeft misschien te maken met hoe de media werken. Die focussen vooral op al de positieve dingen, maar het is niet altijd rozengeur en maneschijn. Ik ben heel gelukkig, maar ik moet hard werken voor dat geluk."

"Dream your impossible dreams"

"Ik ga waarschijnlijk nooit helemaal tevreden zijn over mezelf, maar ik denk dat niemand dat is. Ik ben zeker nog niet perfect, maar er is geen moment twijfel geweest aan de stap die ik gezet heb. Ik zou helemaal niet terug willen. Als je je ongelukkig voelt zoals je bent, ga dan voor je eigen geluk. Het is zoals Petra De Sutter zegt: 'Je moet springen en zwemmen. Eens je een tijdje aan het zwemmen bent, vraag je je af waarom je niet vroeger gesprongen bent.'"

In februari verscheen het boek ‘Eindelijk vrouw’. Daarin schrijft Bo over haar jarenlange interne strijd, haar coming-out en haar nieuwe leven als vrouw. Ze hoopt dat het boek een houvast kan zijn voor mensen die met gelijkaardige gevoelens kampen. Daarnaast wil ze voor meer aanvaarding van transgenders zorgen, want onbekend is vaak onbemind. Met de opbrengst van haar boek steunt Bo Transgender Infopunt. Daar kan je terecht met al je vragen over het transgenderthema.

CONTACT Transgender Infopunt

Bel gratis: 0800 96 316

E-mail: contact@transgenderinfo.be

Website: www.transgenderinfo.be

0
Gemiddeld: 5 (2 stemmen)

Reactie toevoegen