Slaaf van de wolk

Als student moraalwetenschappen word ik gebombardeerd met het woord determinisme. Elke prof vindt een manier om de beangstigende term te laten vallen. De vrije wil lijkt door talloze aspecten, eigen aan het leven, beknot te worden: door de genen van mijn voorouders en hun opvoeding. Of door een grotere structuur: het kapitalistisch systeem. Een complex dat niet alleen onze economische en sociale kansen bepaalt, maar ook een rol speelt in de opstelling van de normen- en waardenwaaier in ons leven. Maar ook het schoolbestuur van de UGent, met rector Rik als troonbezitter.

Het is een interessante denkoefening om na te gaan welke zaken me op dagelijkse basis determineren. Ik zoek hierbij naar concrete, zichtbare verschijnselen. Het vluchtige object 'de wolk' schiet me te binnen. Die verzameling van uiterst petieterige waterdruppeltjes of ijskristalletjes, eventueel een mengelmoes van beide, heeft een uitwerking op mijn dag. Eveneens op die van jou. Neen, het is niet de regen die me somber kan maken. De wolken beïnvloeden welke activiteiten ik die dag doe. Daarnaast bepalen ze mijn gemoedstoestand. Roze wolken maken me onmiddellijk opgetogen. De grijze variant daarentegen hebben een sluimerende melancholische invloed. Weg met dat gezag!

Ik zoek een wolk die in de verste verte op Theo Francken lijkt

De deterministische uitwerking van de wolken is benauwend. Daarom probeer ik de drukkende rol van de wolk vanaf vandaag omver te werpen en te overstijgen. De wolk kan immers zo zwierig zijn. Dit illustreer ik met twee voorbeelden.

Het eerste voorbeeld bevat een kwellend gesprek. Wanneer ik geforceerd word in gesprek te gaan met een dikke nek die hopeloos beweert rationeel ruimdenkend te zijn. Vanaf nu staar ik voor me uit, mijn blik kaarsrecht gericht naar de wolken. Een soort anti-mindfulness moment. Een activering van de automatische piloot van mijn brein. De eentonige lucht is de ideale ondersteuning hiervoor.

Daarnaast kunnen wolken een inspiratiebron zijn. Ik probeer figuren te herkennen, de lucht is een pot goud vol conversatieonderwerpen. Ik kan dit ook naar mijn hand zetten. Ik zoek bijvoorbeeld een wolk die in de verste verte op Theo Francken lijkt en toon hem aan mijn gesprekspartner. Vervolgens begin ik mijn haat voor de N-VA te uiten. Aansluitend kan ik mijn afschuw voor radijzen overbrengen, aangezien de wolk met beide overeenkomsten vertoont. Het is dé ideale aanleiding om tirades of scheldpartijen te starten.

Daarom hou ik vanaf vandaag zoveel van de wolk, ook in zijn niet-roze vorm. De wirwar van wolken bekoort me ieder moment. Hopelijk doet hij dat nu ook bij jou. Kijk naar boven, ook al zijn we hier beneden soms al met te veel.