Het perfecte dieet om vijf kilo af te vallen in een week tijd, is body shaming. Slecht in je vel zitten is één ding, maar anderen negatieve kritiek geven op uiterlijk gaat een stap verder. Een stap té ver, als je het mij vraagt. Moeten we weerbaarder zijn tegen de kritiek die anderen uiten op onze lichamen?
Body shaming: de maatschappij bulkt ervan. Het perfecte dieet voor het ideale lichaam, het fotoshoppen van sterren, vakantiefoto’s: allemaal zaken die een onrealistisch ideaalbeeld in de hoofden van onze samenleving kerven. De obsessie met prachtige lijven zorgt dan ook voor niets dan leed: zo zijn 7 op 10 Belgen ongelukkig met hun gewicht. Vooral bij jongeren hangt mentale gezondheid vast aan hoe ze zich in hun lichamen voelen, en dit kan vaak voor levenslange onzekerheden zorgen. Daarom moeten we oplossingen zoeken. Stel dit dus als prioriteit voor onze maatschappij: bespaar niet op welzijn, maar investeer in mensen en hun mentale gezondheid.
Weerbaarheid zien als een oplossing, een gedachte die men vaak in oudere kringen terugvindt, is absurd. Stel: er staat een tafel in de weg en er botsen veel mensen tegen, één meisje breekt zelfs haar been. Ga je dan zeggen dat de mensen maar weerbaarder moeten worden, of ga je de tafel wegdoen? Pas dit zelfde voorbeeld nu toe op body shaming. Het gaat niet over jongeren weerbaarder maken voor kritiek op hun uiterlijk, maar het probleem structureel aanpakken.
Net als het Empowered Woman Project zouden we op straat moeten komen. We moeten lingerieketens wijzen op alle verschillende lichamen die er bestaan en dit onderwerp in de mainstream media brengen. Artikels geschreven over hoe mooi je bent op je eigen manier, zijn veel interessanter om te lezen dan het zoveelste artikel met de titel: "Tien manieren om jouw perfecte zomerlijf te krijgen".
Het gaat niet over jongeren weerbaarder maken voor kritiek op hun uiterlijk, maar het probleem structureel aanpakken
Ten derde is het een noodzaak om jongeren en ouderen te sensibiliseren over de gevolgen van negatieve commentaren. Familie, vrienden, mensen in dagelijkse omgang die terloopse opmerkingen maken over uiterlijke kenmerken moeten hierop gewezen worden. Als een verkoopster ongewenst vraagt of een medium niet te klein is, moet je kunnen uitleggen dat dit een kwetsende vraag is. Als je moeder vraagt of je wel echt met die crop top naar buiten wil, moet je haar duidelijk maken dat je lichaam niet iets is waar je je voor schaamt. Als je oma of tante weer eens de opmerking maakt dat je best wat minder mag eten omdat je dikker wordt, moet je hen er op wijzen dat dit je kwetst en tot onzekerheden leidt. Kom dus in opstand, trek je mond open en toon anderen dat die opmerkingen over je lichaam best wel achterwege mogen blijven.
Te dik, te mager, rare neus, niet de juiste haarkleur, er zal altijd wel iets zijn wat we bij onszelf of anderen veroordelen. De oplossing is in theorie heel gemakkelijk: stop met anderen naar beneden te halen op basis van uiterlijke kenmerken. Van zodra we elkaar hier niet meer mee lastig vallen, kunnen we ook zelf leren houden van het prachtige lichaam waarin we geboren zijn. Body positivity zou in 2020 de norm moeten zijn. Dat deze boodschap zo kort na het einde van een decennium dus nog eens moet herhaald worden, is jammer. Laat ons ervoor zorgen dat tegen 2030 dit soort artikels niet meer nodig zijn.
Reacties
(Geen onderwerp)
(Geen onderwerp)
Reactie toevoegen