Het waren weer studentenverkiezingen aan de UGent, dat betekent dus topdagen voor enkele politici in spe die hun maatschappelijke rol wel heel serieus opnemen. Schamper volgde de kandidaten natuurlijk op de voet, maar wordt niet bij ieder van hen met open armen ontvangen. Ik vond hier een uitlaatklep voor mijn gekke krabbels, maar sindsdien opende er zich voor mij ook een geheel ongeziene politieke wereld en werd ik plots zelf een smerige linkse rakker.
