50 jaar Schamper

Achter elke pagina van dit blad schuilt een verhaal: protesten op de trappen van de universiteit, fuiven die tot in de vroege uurtjes nagalmden en crisissen die redactiekamers deden leven. Het is een geschiedenis die je bijna kunt voelen, een echo van alle studenten die ooit met hart en ziel aan Schamper hebben gewerkt.

In alle eerlijkheid: er moet een flinke hoek van u af zijn om lid te worden van Schamper. Examens laten vallen puur om te kunnen schrijven aan dat ene artikel of zelfs gewoonweg om te zorgen dat de boel niet ontploft: daar is een ongezonde dosis toewijding voor nodig.

Waarom beslissen er eigenlijk elk jaar dan nog zoveel naïeve studenten om zich aan te sluiten bij Schamper? Wellicht is er iets charmants aan een groep amateuristische studentenjournalisten die zich graag moeien met andermans zaken. Dit doen ze overigens met volle overtuiging en in de hoop dat hun schrijfsels iets kunnen betekenen voor hun medestudenten. Soms wordt er bijgevolg zelfs iets nuttigs ontdekt of gedaan: Schamper organiseert bijvoorbeeld debatten voor studentenvertegenwoordigers of betrapt weleens een prof die zijn handen niet kan thuishouden. Met andere woorden, dit blad laat zijn sporen na aan de UGent.

Er moet een flinke hoek van u af zijn om lid te worden van Schamper

Na hun studies komen onze studentenjournalisten op allerlei plekken terecht: de ene gaat effectief verder in de journalistiek, de ander wordt rechter en nog een ander wordt bijvoorbeeld politicus. Als je kijkt naar waar al onze redacteurs terechtkomen, is het eigenlijk verbazingwekkend dat Schamper nog geen deel is van een of andere complottheorie met al deze redacteurs op machtige posities.

Schamper is een relatief oude studentenvereniging, gevormd door ettelijke generaties aan redacteurs; het was dan ook geen gemakkelijke taak om al onze voorgangers gelijkwaardig aan bod te laten komen in deze feesteditie. Dit was en is immers nog steeds een passieproject én een vriendengroep van velen. Desondanks doen we in deze exclusieve feesteditie een nederige poging om de passie en liefde zo goed mogelijk neer te pennen. Laat de nostalgie maar binnen en geniet ervan.

Nog geen stemmen

Reactie toevoegen