Ieders favoriete socialistische partijleider is goed bezig: een sterk sociaal verhaal, sterker leiderschap en een centrale rol in de federale regering, maar dit stuk gaat jammer genoeg niet over Paul Magnette. Neen, we moeten het hebben over Conner Rousseau en de valse start van Vooruit.
Ik moet eerlijk zijn, ik was nooit grote fan van Conner Rousseau. Voor mij gaf hij altijd de indruk een nogal linkse Dries Van Langenhove te zijn. Een groot knuffelbeergehalte, totdat het zijn mond open doet en begint te spreken over de gedwongen sterilisatie van grote delen van de bevolking. Toch wil dat niet zeggen dat ik geen respect heb voor Conner. Ik zie het hem uiteindelijk weinig mensen nadoen. Een jonge snaak als hem die een oude vastgeroeste partij op palliatieve zorgen naar de revalidatie sleept. Meer nog, met de naamsverandering en heuse rebranding van zijn partij − RIP cultuurhuis Voo?uit overigens − heeft deze organisator van jeugdkampen zijn stempel kunnen drukken op een organisatie die al meer dan honderd jaar in de politiek meedraait. Je kan dus veel zeggen over Conner, maar bij hem gaat het wel vooruit.
Zal Vooruit socialistische antwoorden durven bieden op sociale problematieken?
Conners laatste krachttoer is met het hervormen van de sp.a compleet. De socialistische partij is dood, vanaf nu heet het Vooruit; een "beweging". An sich geen slecht idee, hoe minder politici belang hechten aan partijen voor het bedrijven van politiek, hoe beter. De Belgische particratie is namelijk wurgend voor het goede bestuur. Politieke benoemingen hier, gebrek aan parlementair debat daar, partijdiscipline en de ander demoniseren overal. Ik ben van mening dat we volksvertegenwoordigers laten doen waarvoor ze verkozen zijn, namelijk hun kiezers vertegenwoordigen. Dus neen, ik zal er geen tranen voor laten dat de sp.a eindelijk het nekschot gekregen heeft. Wel ben ik teleurgesteld over wat het alternatief uiteindelijk geworden is. Vooruit lijkt momenteel meer op een lege doos dan "de beweging met lef". Want je kan dan wel een sausje van 'burgerparticipatie' over het programma gieten, dat wil niet zeggen dat de beweging zich plots niet meer zal gedragen als een traditionele partij, met alle slechte gewoontes die daar bij horen.
Verdrinken voor je het water gezien hebt, je moet het maar kunnen
Of de werking van een beweging fundamenteel zal verschillen met die van een partij valt dus nog te bezien. Zullen volksvertegenwoordigers hun job mogen doen en kunnen opkomen voor hun eigen mening? Of zullen ze, zoals in een partij, braafjes de bewegingslijn moeten volgen? Ook het feit dat we niets weten over hun standpunten en plannen lijkt vreemd. Zal de Vooruit socialistische antwoorden durven bieden op sociale problematieken? Of het gewoon houden op nodeloos gezwets, zoals in het debat rond het recht op kinderen. Het feit dat Vooruit geen programma heeft; dat gaan ze namelijk het komende jaar uitwerken om dan pas in 2022(!) een congres te houden, is een valse start van formaat. De boodschap, geven ze dus zelf toe, is er gewoon niet. Verdrinken voor je het water gezien hebt, je moet het maar kunnen.
De tijden van Van Acker, Spaak en De Man zijn lang vervlogen, zelfs dieu ligt onder de grond. Als Conner in het pantheon van socialistische leiders gezet wil worden, maakt hij met de valse start van zijn beweging alvast geen goede beurt. Vooruit wil tonen dat het politiek vernieuwend is, maar grote woorden klinken hol zonder inhoud.
Reactie toevoegen