Hippe gids voor coole kids: klassieke muziek

 

 

Voor de 'naar-zielenrust-snakkende-woelige-geest'

D'un jardin Clair − Lili Boulanger

Bij de eerste strofe zou je een bluesy nummer verwachten, en toch: het is 'gewoon piano'. Nochtans is de invloed van jazz op 20e-eeuwse 'klassieke' muziek een feit, alsook het vermommen van niet-Europese invloeden als 'vernieuwingen': imperialisme heeft vele gezichten. Dit terzijde. 'D'un jardin Clair' is strak en zacht gecomponeerd getokkel. Boulanger was een componiste die ten tijde van de suffragettes vooral omringd was door de muzikale macho's van de vroege 20e-eeuw. De term 'zondagochtendmuziek' is voor dit stuk toepasselijk, maar corona lijkt tijd en structuur te vertroebelen, dus laten we gewoon zeggen: muziek. Geschikt voor dagelijks gebruik.

Fan? Dan zul je deze ook leuk vinden: Troubled Water − Margaret Bonds

Voor je volgende, huppelende lentewandeling

Sonata o Capriccio − Fanny Mendelssohn

Deze compositie begint wat donkerder, huppelt dan steeds soepeler, om dan na een excentrieke uitbarsting weer tot relatieve rust te komen. Of ik net mijn gemiddeld dagelijks gemoed heb beschreven? Misschien. Het is alleszins een aanrader om er samen mee te gaan wandelen (niet met mij, wel met de sonate van Mendelssohn).

Fan? Dan zul je deze ook leuk vinden: Romance − Germaine Tailleferre

Voor het uur voorafgaande de deadline

Canto Ostinato Section 1-69 - Simeon Ten Holt

Deze Canto Ostinato heeft me door menig deadline gesleurd, aanmoedigend en dwingend. Je zou me kunnen beschuldigen van (procrastinatie en) subjectiviteit, maar deze compositie bezit de bevlogen, nauwkeurige vitaliteit van een windvlaag in een hittegolf. Krachtig getokkel die je zachtjes wiegt, aldus! 

Fan? Dan zul je deze ook leuk vinden: Recomposed by Max Richter: Vivaldi, The Four Seasons, Max Richter

Voor je avant-gardistische ambities

Studio Outtakes from the 1955 Goldberg Variations − J.S. Bach (door Glenn Gould)

Glenn Gould is voor Bach wat Donna Summer is voor disco. In deze opname hoor je Gould aarzelen, kleine strofes hernemen, een flink pak neuten. Een muzikaal en betrekkelijk chaotisch hoorspel nestelt zich gemoedelijk in je oren. Allerlei echo's uit de Goldberg Variations komen aan bod en vage echo's van je eerste pianolessen dringen zich op. Wellicht niche verwijzingen, maar: intiemer kan Bach bijna niet worden.

Fan? Dan zul je deze ook leuk vinden: 10 variations on Chopin's C Minor Prelude − Ferruccio Busoni 

Voor je 'ochtenden-met-10-wekkers'

Piano Sonate in E Minor I − Florence Beatrice Price

Deze sonate is uitermate geschikt voor mensen met een stevig ochtendhumeur. Niet té vrolijk, net energiek genoeg om dat deken (eindelijk) weg te smijten en daarbovenop de ideale uitstrektijd: elf minuten. Florence Beatrice Price was een ongelooflijke, veelzijdige en uiterst moedige componiste: als rolmodel kan ze tellen. Uit-bed-rollen-model. Wakker worden!

Fan? Dan zul je deze ook leuk vinden: Serenade for Strings in E Major − Antonin Dvorak

Voor altijd

Symphonie No. 4 − Johannes Brahms

De vierde symfonie van Brahms is een people pleaser. Alles is keurig in een herkenbare balans: de spanning vanuit de strijkinstrumenten en toeterende trompetten wordt tijdig opgelost. Het centrale muzikale motief zou gesampled kunnen worden in eender welk hedendaags feelgood-nummer, en dat is eigenlijk wat deze symfonie is: schijnbaar simpel en een vat van goedkope dopamine. Vorig jaar wurmde Brahms zich zo in de top drie van mijn 'meest beluisterde Spotify-nummers', ook wel bekend als de 'officieuze shortlist van beste muziek ter wereld'.

Fan? Dan zul je deze ook leuk vinden: Ma Vlast − Bedrich Smetana

Voor gegentrificeerde weltschmerz

Cantus in Memory of Benjamin Britten − Arvo Pärt

Aan deze compositie kleeft een pittig mengsel van naoorlogse sferen, architecturale verwijzingen en traanklieren. Waarnaar wordt verwezen maakt de 'Cantus' mogelijks nog zwaarder, maar ook losstaand is dit een innemend, krakend stuk. Het is ook een compositie waar je telkens iets nieuw in ontdekt, althans: als je oplet. Zwaar als een millefeuille en even gelaagd. Rep je naar Arvo Pärt.

Fan? Dan zul je deze ook leuk vinden: Fantasia on a Theme by Thomas Tallis − Ralph Vaughan Williams

Voor huidhonger-dagen

Vier Letzte Lieder: Im Abendrot − Richard Strauss

Alle ingrediënten waren aanwezig om van 'Im Abendrot' een gratuite tearjerker te maken. Een bombastisch-dramatische opening, een sopraan, een laatromantische componist … En toch resulteerde het in een rustig, hoopvol en vol lied. De interpretatie van Jessye Norman is daarbovenop van zo'n beheerste warmte dat je huidhonger kortstondig gestild wordt.

Fan? Dan zul je deze ook leuk vinden: Otello / Act 4, "Mia Madre (…)" − Giuseppe Verdi

Voor je (teloorgegane) ballet-droom

Three Pieces, Op. 2 No. 1: Etude − Alexander Scriabin

Deze etude barst van bevlogen beleefdheid, alsof elke noot eerst heeft gevraagd: "is het oké als ik plots de hoogte in schiet?" Deze compositie heeft de soepelheid van pannenkoekenbeslag, het geruis van het smeltende klontje (soja)boter, de durf van een pannenkoek in de lucht. En toch, ondanks deze hoogliteraire metafoor: muziek hoor je het best als je luistert, dus haast je naar je stereo!

Fan? Dan zul je deze ook leuk vinden: Die Stille Stadt − Alma Mahler

Voor geen reden

Prelude in C Sharp Minor, Op. 3 No. 2 − Sergei Rachmaninov

Voor deze prelude is de uitdrukking 'wow' uitgevonden. Of voorgaande stelling taalkundig klopt, is niet bijster relevant, maar rep je naar je luidsprekers en vul je lijf met Rachmaninovs uiterst elegante, stevige en (k)rakende compositie. 

Fan? Dan zul je deze ook leuk vinden: Piano Concerto No. 2 Op. 102 − Dmitri Shostakovich

Voor op de dansvloer

String Quartet in C Minor - Anton Brückner

Anton Brückner was de Charlotte Adigéry van de negentiende eeuw. Een opbouw om 'geachte' tegen te zeggen en een discursieve, magistrale ritmiek waardoor je onvermijdelijk als een suikeroverladen kleuter in de ruimte stuitert. En als je doorzet, hoor je vanaf  6'40" een heerlijk duistere herneming van het basismotief, waarna je volledig gezuiverd Merol door de boxen kunt knallen. Classique, c'est chic.

Fan? Dan zul je deze ook leuk vinden: 8 Humoresques Op. 101 B. 187: No 1. − Antonin Dvorak