De woonplaats van 'de zakkenman' aan de Nederkouter is onlangs ontruimd. Antoon, want zo heet de man in kwestie, zijn zakkencollectie bleef exponentieel aangroeien. Het voetpad werd versperd en de bewoners van de Nederkouter begonnen zich zorgen te maken. De Gentse politie vond het dan ook tijd om grote kuis te houden. Vrijwillig scheidde Antoon zijn persoonlijke spullen van het vele afval dat intussen rondom hem opgestapeld was.
Ook kreeg hij opnieuw hulp aangeboden. Zeker niet de eerste en waarschijnlijk ook niet de laatste keer dus. De nachtopvang en soortgelijke daklozenorganisaties hebben al meerdere malen laten weten dat ze hem gerust willen helpen. Antoon weigert die hulp telkens vriendelijk, de vele frustraties van azijnpissers ten spijt. Afgelopen vrijdag 5 februari werkte hij gewillig mee maar ging niet in op hun aanbod. In plaats daarvan schuifelde hij verder met zijn overgebleven zakken op zoek naar een nieuwe verblijfplaats voor de komende weken of maanden.
Daniël Termont, de vorige burgemeester van Gent, zat in 2017 al met de handen in het haar: "Als hij morgen doodvriest, wil ik het niet op mijn geweten hebben. We willen hem tegen zichzelf beschermen. We hebben hem hulp aangeboden, maar hij blijft weigeren."
Dan is de vraag in hoeverre je zo een persoon kan en wil blijven helpen.
Het lot van een buitenstaander
Antoon kiest ervoor om zichzelf buiten de maatschappij te plaatsen. Verdient zo iemand respect? Verdient zo iemand in elkaar geslagen te worden? Of verdient zo iemand aangeboden ondersteuning? Moet je zo iemand blijven ruggensteunen of is het allemaal zijn eigen schuld? Lastig vraagstuk.
Als je actief geen deel van de samenleving wilt zijn, kan je ook niet verwachten dat er hulpinstanties voor jou klaar zullen staan als het slecht gaat. Dat betekent echter niet dat die hulp niet aangeboden mag worden. Elke mens verdient respect. Ben je Amanda Gorman, Jan met de pet of de zakkenman? Respect zal je van mij krijgen. Is jouw doel in het leven mensen ruïneren of discrimineren? Nee, dan is mijn respect voor jou als persoon ver te zoeken.
Je kan ervoor kiezen om Antoon af te breken, omdat hij niet meedraait in het systeem. Er zijn mensen die om die reden vinden dat Antoon geen hulpverlening of respect verdient. Zij zouden hem laten doodvriezen bij wijze van spreken. Er is iets voor te zeggen, want heeft hij niet zelf gekozen voor de afzondering? Moeten we daar geen respect voor hebben door hem niet nog honderd keer te willen helpen?
"Het toont aan dat onze maatschappij menselijk is, niet alleen voor de meedraaiende schaapjes maar ook voor de einzelgängers"
Ik weet het toch niet. Het is belangrijk om ook voor zo'n soort mensen klaar te staan, een oogje in het zeil te houden. Ook al krijg je er van zijn kant weinig voor terug. Het toont aan dat onze maatschappij menselijk is, niet alleen voor de meedraaiende schaapjes maar ook voor de einzelgängers. Als hij in een noodsituatie terechtkomt, hoop ik dat er toch iemand nog eens vraagt of hij hulp wil.
Ten slotte hoop ik dat Antoon ook deze winterprik overleeft en niet snel uit het straatbeeld verdwijnt. Hij is intussen een bekende Gentenaar geworden die ik onbewust toch zou missen op mijn wandelingetjes door Gent.
Reactie toevoegen