Restodames Campus Dunant missen studenten

Jullie staan over de hele UGent bekend als het liefste restopersoneel.

Chantalleke: Een vriendelijk of goed woord naar onze studenten toe kost geen geld, hé. We doen ons best. 's Morgens zie ik dikwijls studenten met een lang gezicht die niet goed wakker zijn en dan zeggen wij 'goeiemorgen' en daarvan klaren ze op. Ze zeggen ons vaak dat wij hun dag goed maken. 

Missen jullie de toeloop van studenten?

Els: Ja, enorm. En ook de geur van de lekkere koffiekoekjes 's ochtends.

Chantalleke: Anders bak ik er een stuk of vijftig en nu... acht (lacht).

Els: 't Is triestig. We missen de studenten.

Chantalleke: We missen het gewoon om als de studenten iets te vragen hebben, hen te woord te staan en hen zelfs een knuffel te geven. Maar dat kan allemaal niet meer. Als ze met problemen of vragen zitten, kunnen ze altijd terecht bij ons. En dat gaat ook niet meer.

Els: De laatste weken zijn we eigenlijk al eens blij als we iemand zien. Nu moeten we ze van ver knuffelen.

Chantalleke: Ja, virtuele knuffels!

Is er al duidelijkheid over of jullie zullen mogen blijven werken in de resto's?

Els: We zijn blij dat we in code rood verder kunnen werken. Het is de bedoeling dat we open blijven. Alles is takeaway.

Chantalleke: Ik had verwacht dat er veel meer bestellingen gingen komen. Zeker omdat ze het koud en warm kunnen meenemen voor op kot. Ik had gedacht dat dat ging marcheren, maar no way. 

Els: Het is ook goedkoper bij ons dan in de supermarkt. 

Chantalleke: Zelfs zonder lessen of in een lockdown kunnen studenten terecht bij ons voor een maaltijd. Maar ik denk niet dat de studenten zullen terugkeren naar kot in zo'n situatie.

Er worden wel nog studieplekken ingericht en de practica gaan door.

Els: Dat is nog een beetje ons geluk: ze springen dan binnen voor een koffietje of een muffin of een broodje. 

Chantalleke: Dat is het van studenten die hier gaan langskomen. En met code rood zal het nog verminderen.

Is er iets voor jullie voorzien vanuit de UGent als er minder werk is?

Chantalleke: Nee, wij weten van niets. 

Els: Ik denk dat ze het ook zelf niet weten. Ik veronderstel dat we wel ergens kunnen verdeeld worden zoals in de homes of in het UZ. 

Chantalleke: We kunnen geen steen gooien naar de bazen, want waarschijnlijk weten ze zelf niet wat ze moeten doen.

Els: En neem nu dat er in een van de resto's iemand positief test, dan zitten wij eigenlijk allemaal een week in quarantaine. In ons geval zijn dat acht personeelsleden die dan moeten overgeheveld worden om de boel open te houden. Ik denk dat ze dat in hun achterhoofd hebben: ze mogen niet te veel mensen wegdoen, anders zouden ze niemand meer hebben om zo'n heel team te vervangen. 

Chantalleke: We mogen al blij zijn dat we werk hebben. Want we zijn ook niet meer zeker van onze job.

Els: In ons achterhoofd lopen we allemaal een beetje met angsten. Iedereen zit in hetzelfde schuitje.