Ik had me onlangs verslapen. Om op tijd te komen voor mijn les, werd ik dus genoodzaakt om nog eens mijn fiets te pakken.
Zoals veel niet-Gentenaars vind ik fietsen in Gent een echte nachtmerrie. Gentenaars hebben duidelijk nooit de noodzaak gevoeld om ooit de verkeersregels ook maar een beetje te leren. Hand uitsteken om uw richting aan te geven? "Kust mijn kloten", denken ze. "Voorrang van rechts? Niet in mijn stad van het licht!"
Uiteindelijk kwam ik bezweet aan op Campus UFO om vast te stellen dat elke fietsstalling vol zat. Ik besloot mijn fiets aan een muur te zetten om snel nog op tijd mijn les binnen te geraken. Toen ik terugkwam, was mijn fiets verdwenen. Toen vielen plots de vele bordjes met de tekst "Fiets in de fietsenstalling of we zetten hem buiten" op. De UGent had mijn fiets sneller verwijderd van zijn positie dan een prof die zijn handen niet kan thuishouden.
De UGent had mijn fiets sneller verwijderd van zijn positie dan een prof die zijn handen niet kan thuishouden
Uiteindelijk vond ik een student met fluohesje in dwangarbeid om te vragen naar welke kerker ze mijn fiets hadden verbannen. "Ergens in de fietsenstalling, zoals het hoort", was het antwoord. Uiteraard is het logisch dat men dit allemaal doet. Er valt eigenlijk geen redelijk, rationeel tegenargument te formuleren tegen dit beleid. Maar als irrationele en onnozele student vind ik dat studenten het absolute recht hebben hun fiets te plaatsen op de meest onhandige plaatsen.
Als ik drie fietsen naast elkaar zie staan voor een deuropening, denk ik altijd: "Goed gedaan gasten, we hebben onze rebelsheid weer getoond!" Ik roep daarom elke student op om hun fiets te plaatsen waar die wil: de aula, het studentenrestaurant, het toilet... Verzet je als dappere student tegen de saaie, bureaucratische fietsenstalling!
Reactie toevoegen