"Er was zelfs even een reële kans dat hij zou sterven in het stadion"

Rattenvergif als doping

Ons eerste verhaal brengt ons terug naar de marathon op de Olympische Spelen van 1904 in St. Louis, een stad in de Amerikaanse staat Missouri. Er kunnen boeken worden geschreven over hoe chaotisch en berucht deze marathon was. De originele 'winnaar' werd gediskwalificeerd omdat hij onderweg de auto had genomen. Hij was niet de enige aparte deelnemer: een willekeurige postbode die beslist had mee te doen, moest onderweg even een dutje doen om te bekomen van enkele rotte appels die hij had gegeten. Uiteindellijk werd hij vierde. Kortom, het was een heel bewogen wedstrijd.

De uiteindelijke winnaar was Thomas Hicks. Die moest daar wel veel voor over hebben. Indertijd was doping nog legaal op de Olympische Spelen en de trainers van Hicks hadden hem een mix gegeven van rauwe eieren, cognac en rattenvergif om zijn prestaties te verbeteren. Hierdoor was hij bijna ter plekke in elkaar gestuikt aan het einde van de race. Er was zelfs even een reële kans dat hij zou sterven in het stadion, maar gelukkig waren er dokters in de buurt om hem te helpen.

Hockey en halsslagaders

Het volgende relaas speelt zich af in de jaren tachtig, tijdens een hockeywedstrijd tussen de St. Louis Blues en de Buffalo Sabres. Clint Malarchuk moest de goal verdedigen tegen een offensief van Steve Tuttle. Toen Tuttle recht op Malarchuk afkwam, probeerde een verdediger Tuttle tegen te houden. Daardoor vloog diens been in de lucht, waardoor zijn schaats de halsslagader van Malarchuk gedeeltelijk doorsneed. Hij viel direct op het ijs en probeerde de bloeding te stoppen. Toen zowel de andere spelers als het publiek doorhadden wat er aan de hand was, ontstond er een kettingreactie aan andere ongelukken. Sommige spelers moesten overgeven, mensen in het publiek vielen flauw. Er zouden zelfs mensen een hartaanval hebben gekregen.

Wat later werd hij gespot met een gips rond zijn penis

Malarchuk overleefde het ongeluk, maar dit was allesbehalve vanzelfsprekend. Als de schaats hem namelijk 0,3 centimeter hoger had geraakt, was hij binnen de twee minuten gestorven. Malarchuk zou helaas nooit meer zijn oud niveau bereiken en hij stopte uiteindelijk met hockey. Hij kreeg later in zijn leven opnieuw een bijna-doodervaring, toen hij medicatie innam met alcohol. Daarnaast ontwikkelde hij in de naweeën van de gebeurtenis een psychologische stoornis, waardoor hij herhaaldelijk de beelden van zijn ongeluk herbeleefde.

Penis in het gips

We eindigen op een meer positieve noot met een 'grappigere' gebeurtenis uit de voetbalwereld. Tijdens een wedstrijd tussen Ajax en Borussia Dortmund maakte Dušan Tadić een beslissend doelpunt voor zijn team, maar wel voor een (grote) prijs. Om het plastisch uit te drukken: zijn kruis maakte aan hoge snelheid contact met de doelpaal. Voor sommige mensen is dat misschien gewoon een doorsnee dinsdagavond, maar Dušan Tadić moest toch even langs de dokter. Wat later werd hij gespot met een gips rond zijn penis.