Het is niet omdat je iets niet kunt zien, dat het er niet is, die leuze geldt des te meer voor microplastics. Vaak zijn we ons niet bewust van hun aanwezigheid, terwijl ze eigenlijk overal rondom ons zijn. Maar wat zijn microplastics eigenlijk?
Microwatte?
Microplastics zijn kleine plastic partikeltjes die in de natuur terechtgekomen zijn. We spreken van primaire microplastics bij stukjes plastic kleiner dan vijf millimeter. Sommige microplastics zijn echter zó klein dat ze niet langer met het blote oog waarneembaar zijn. In dat geval spreken we van 'nanoplastics', de zogenaamde secundaire microplastics.
Hoe belanden microplastics in de natuur?
Primaire microplastics zijn deeltjes die direct in het milieu terechtkomen en vertegenwoordigen 15 tot 31 procent van alle plastics in oceanen. Ze zijn onder andere afkomstig van de slijtage van banden. Microscopisch kleine stukjes band blijven achter in de natuur en worden door de regen weggespoeld naar waterlopen. Ook synthetische kleding is een belangrijke bron van microplastics: wanneer ze gewassen wordt, komen er namelijk microplastics vrij. Secundaire microplastics zijn dan weer afkomstig van de degradatie van andere plastic voorwerpen, zoals flessen en zakken.
Waterzuiveringsinstallaties halen gemiddeld zo'n 95 procent van de plasticdeeltjes uit verontreinigd water vooraleer het in waterlopen geloosd wordt. Toch belandt er elk jaar ongeveer 600 kilogram microplastic in de Vlaamse waterwegen door huishoudelijk afvalwater.
#savetheturtles
Ondanks de pogingen om plastic uit afvalwater te zuiveren, blijft er nog steeds een grote hoeveelheid plastic aanwezig in de natuur. Vooral in zeeën en oceanen is de toestand zorgwekkend. Volgens cijfers van het WWF (World Wide Fund for Nature, red.) zou er momenteel ongeveer 150 miljoen ton plastic in zee drijven, de zogenaamde 'plasticsoep'. Dat de 'soep' niet zo goed is voor de natuur blijkt uit het feit dat jaarlijks zo'n 100 miljoen zeedieren sterven door het ronddrijvende plastic. Hun magen raken verstopt omdat ze plastic afval opeten of de dieren stikken wanneer ze erin verstrengeld geraken.
Jaarlijks sterven er zo'n 100 miljoen zeedieren door plastic
Plastic in je bloed
Ook wij dragen de gevolgen van microplastics in de natuur. Wanneer vissen bijvoorbeeld microplastics eten, komen ze ook in onze voedselketen terecht, toxische stoffen inbegrepen. Hierdoor zouden we jaarlijks zo'n 100.000 plastic partikeltjes innemen, die dan in ons bloed en zelfs diep in onze longen terechtkomen. Onderzoekers benadrukken dat dit niet noodzakelijk heel alarmerend is, maar tegelijk heeft men nog geen duidelijk beeld op de precieze gevolgen ervan omdat onderzoek ernaar vrij moeizaam verloopt.
Het Europees plastic-beleid
Op café krijg je al even geen plastic rietjes meer en de dop van je flesje cola hangt nu vast aan het flesje. Dat gebeurde niet zomaar: in 2019 publiceerde de EU een richtlijn die ervoor moest zorgen dat kunststofproducten voor eenmalig gebruik niet meer op de markt gebracht mogen worden. De bedoeling is de overgang naar een circulaire economie, waarin geen grondstoffen worden uitgeput en afvalstoffen worden gerecycleerd, aan te moedigen en de effecten van plastics op het milieu te beperken. Of dat ook effectief zal lukken, blijft de vraag.
Reactie toevoegen