Zij was eens ...

Marie Popelin staat te boek als de eerste vrouwelijke rechtenstudent in België. Wanneer ze na het afronden van haar studie in 1888 de advocateneed wil afleggen, wordt haar dat geweigerd. De natuur van de vrouw en haar sociale rol zouden zich er niet toe lenen, aldus het hof van beroep in Brussel. Een jaar later is ze volledig uitgeprocedeerd en nog steeds geen advocaat. Marie zal zich tot aan haar dood in 1913 wijden aan het afdwingen van vrouwenrechten, onder andere door de oprichting van de Belgische Liga voor Vrouwenrechten. Pas in 1922 gaat haar wens in vervulling en mogen vrouwen advocaat worden, al kan ze dat helaas niet meer meemaken.

Dit verhaal, en dat van ontelbare anderen, lijkt soms wel door het afvoerputje van de geschiedenis geglipt te zijn. Selin Bakistanli biedt weerwerk en licht op haar Instagrampagina 'Zij was eens...' een selectie van deze inspirerende levensverhalen uit.

"Ik ben dan verschillende behoorlijk interessante verhalen tegengekomen over die eerste rechtenstudenten, waarvan ik het jammer vond dat ze niet bekend waren"

Het begon met een masterproef aan de faculteit Rechten en Criminologie. Selin wist al een tijdje dat ze niet per se iets met recht wilde doen, en toen kwam ze met het idee om haar thesis te schrijven over de eerste generatie vrouwelijke rechtenstudenten in België. "Ik ben dan verschillende behoorlijk interessante verhalen tegengekomen over die eerste rechtenstudenten, waarvan ik het jammer vond dat ze niet bekend waren." Dat onderzoek legde de kiem voor wat later 'Zij was eens...' werd, waarbij ook vrouwen buiten de juridische wereld in het vizier kwamen.

Het doel van dit account is, zoals in de Instagrambio staat, een naam en een gezicht te plakken op de vrouwengeschiedenis in België. "Ik denk dat mensen onderschatten welke rol vrouwen hebben gespeeld in onze geschiedenis. Mijn doel is eigenlijk om de verhalen van bekende en vooral minder bekende vrouwen tot de mensen te brengen en te duiden welke rol vrouwen effectief gespeeld hebben doorheen de geschiedenis."

"Het feit dat ze zich niets aantrok van de toen geldende normen, vind ik zo cool en bewonderenswaardig"

Voor Selin is het niet per se het bekendste verhaal of dat met de meeste likes dat een bijzonder plekje in haar hart heeft. "Mijn eerste post, waar ik ook het meest aan heb gewerkt, gaat over de eerste missverkiezing in België. Ik weet dat het stom of oppervlakkig klinkt, want het is maar een schoonheidsverkiezing, maar het verhaal van die vrouw, Anne Keyaert, is heel boeiend." In 1928 werd de eerste Belgische missverkiezing georganiseerd, met de bedoeling om de winnares naar Miss Universe in Texas te sturen. Het drieëntwintigjarige model Anne Keyaert schrijft zich stiekem in en slaagt erin het kroontje in de wacht te slepen. Waar het haar echter vooral om te doen was, was dat gratis ticket naar de V.S. Eenmaal aangekomen op de wedstrijd brak een klein schandaal los, aangezien de Belgische inzending erop los rookte, dronk en flirtte. "Het kon haar totaal niet schelen wat in die tijd verwacht werd van een vrouw, ze heeft gewoon haar eigen leven geleid. Op zich heeft ze niet echt iets speciaals gedaan, maar het feit dat ze zich niets aantrok van de toen geldende normen, dat vind ik zo cool en bewonderenswaardig."

Met 'Zij was eens...' oogstte Selin tot nu toe niets dan positieve reacties uit haar omgeving. Af en toe zijn er zelfs mensen die suggesties aanreiken. Wel vreesde ze een bepaalde negatieve reactie die tot nog toe uitgebleven is: "Iets waar ik zelf ook mee inzit, is dat het allemaal heel wit is. Ik kan me niet inbeelden dat er onder vrouwen met een migratieachtergrond geen boeiende verhalen te rapen vallen." Daarom besloot ze om enkele organisaties te contacteren die bezig zijn met de geschiedenis van mensen met een migratieachtergrond. "Ik heb hen verteld over wat ik doe en zij hebben aangeboden verhalen door te geven wanneer ze erop stuiten, omdat ze het belangrijk vinden dat mensen met een migratieachtergrond ook worden betrokken bij dit initiatief."

Waar Selin ook belang aan hecht, is de manier waarop vrouwen met een migratieachtergrond worden voorgesteld. De geschiedenis bekijkt deze vrouwen volgens haar nog te veel als een groep. Ze haalt hierbij het voorbeeld aan van vrouwelijke Turkse migranten in de geschiedenis van Gent. "Door de insteek van het project vind ik het bij zo'n verhaal juist belangrijk dat ik er echt een gezicht van zo'n vrouw op kan kleven, om het dan natuurlijk wel breder te kaderen."

De inbox van 'Zij was eens...' staat altijd open voor mensen met een verhaal, of mensen die iemand met een verhaal kennen.