Het is maandagavond. Ik sta aan de toog van de Brug met mijn herbruikbaar plastic bakje. Er schieten slechts twee warme gerechten over: de hazelnootburger en de spaghetti bolognaise. Nog nooit had ik sneller beslist: níét de bolognaise.
Flashback naar de eerste lesweek: het weerzien van het meest populaire – en tevens mijn favoriete – Bruggerecht. Ik weet hoe saus van de Aldi smaakt. Dit was erger.
Bij élke hap knarsten er vetstukjes tussen mijn tanden. De vleesbrokjes zijn groter en er zit zoveel vet bij dat de saus een viezige geur heeft.
Ik vraag aan de Brugmedewerker of het recept veranderd is. "Ja", knikt hij triest. "'t Is niemeer da, hé!", reageer ik. "Ik weet het." Een zucht. Zelfs het restopersoneel blijkt diep teleurgesteld in de culinaire keuzes van UGent. "Stuur een mail naar de afdeling Maaltijdvoorzieningen!" drukt hij me nog op het hart. "Hoe meer, hoe liever! Echt waar!" En wie ben ik om de man teleur te stellen? Dit is een warme oproep om van je neus te gaan maken.
Reactie toevoegen