crème de la crème

Cremerie Gérard

Een ijsjeszaak die veel Gentenaren vaak aanraden, is Cremerie Gérard. De selectie van ijsjes is groter dan bij Nonno en Coco, maar staat relatief vast. We proefden er voor u het speculoosijs en het gezoutenkaramelijs. Deze twee ijsjes stelden zeker niet teleur. Qua mondgevoel waren ze boterzacht, waarbij de melk in het ijs echt wel ten goede benut werd om een volle ervaring te creëren. De smaak van de gezouten karamel stelde zeker niet teleur, en de bol ijs zat vol heerlijke karamelstrepen. Het speculoosijs kon nog beter, daar het om de een of andere vreemde reden niet meteen naar speculoos smaakte, maar eerder naar kauwgom. Pas later in de smaakervaring kwam de speculoos op de voorgrond, die dan wel perfect mengde met de textuur van het ijs.

Nonno

Na extreem hoge verwachtingen – door overmatig en weinig subtiel opgehemeld te worden door verschillende Schamperleden – was Nonno aan de beurt. Het aanstekelijke enthousiasme van de eigenaar en jobstudenten maakte de dag meteen goed. Dat proef je trouwens ook, want na één hap van het passievruchtenijs waant men zich op een tropisch eiland. Het ijs had effectief de smaak van passievrucht en niet een chemisch afkooksel van wat waarschijnlijk ooit een vrucht moet geweest zijn. Tot slot moet ook nog bemerkt worden dat de selectie van ijsjes continu verandert waardoor je nooit exact weet wat het assortiment zal zijn en je iedere keer weer verrast wordt met gekke en inventieve smaken.

Coco

De eerste stop was Coco, in de Walpoortstraat. De Amerikaanse vibes waren even prominent aanwezig als de vibe van de ijsschepper van dienst. 'Peanut Butter Jelly'-ijs had de smeuïge textuur van smeerboter en was net iets minder zoet dan verwacht – gegeven Amerikaanse standaarden voor suikergehaltes. De smaak zelf zat goed, hoewel er net iets meer jelly in had gemogen. Deze aparte ijsjessmaak is de perfecte bestelling voor een vochtige, middelmatige lentedag. Erg verfrissend is het namelijk niet. Het krokantgehalte van het hoorntje kon ermee door, maar het was net iets te schuimig om de titel 'perfectly crisp' te verdienen.