Scandinavische studenten snuiven

Frisse Scandinavische lucht opsnuiven

Ten eerste is het belangrijk om het onderscheid te maken tussen snuf en snus. Snuf is heel fijne tabak die je nasaal inbrengt om op die manier te snuiven. Net zoals bij cocaïne wordt de nicotine in de tabak via de neus veel sneller vrijgegeven in het lichaam, waardoor gebruikers een snellere hit van nicotine krijgen. Er zijn verschillende manieren van inbrengen: met de vinger, vanop de achterkant van de hand, of met bepaalde apparaten die de snuf in de neus 'katapulteren'. Het gebruik van snuf dateert overigens van voor de verovering van Amerika. Doorheen de geschiedenis werden houders voor snuf dan ook aanzien als een statussymbool, wat sommige leden van de elite ertoe heeft gebracht om zo mooi mogelijke snuifdozen te maken. Het werd door de Franse ambassadeur in Portugal, Jean Nicot, zelfs geneeskundige krachten toegeschreven. Net zoals roken in het begin hoesten kan veroorzaken, kan snuf in het begin niezen veroorzaken. Vaak wordt snuf ook vermengd met bepaalde aroma's om op die manier een geur in de neus achter te laten die een lange tijd blijft hangen. Zo kunnen gebruikers, bijvoorbeeld, nicotine opnemen en alsnog met de geur van frambozen achterblijven.

Snusteren in het aanbod

Anderzijds heb je ook snus, een variant van snuf die meestal door een stoomproces vermengd wordt met vocht. Zo wordt de snus gepasteuriseerd – een beetje zoals melk. Snus wordt ingebracht tussen de lippen en het tandvlees en blijft daar gedurende lange tijd zitten. Het verkopen van snus is illegaal in heel Europa, behalve in Zweden, waar studenten het vrij kunnen verkrijgen in de (kranten)winkel. Daar komt het in doosjes met een modern ogend design en felle kleuren die ietwat doen denken aan kauwgomdoosjes. Opvallend: ook al is de verkoop van snus in Noorwegen illegaal, toch is het daar de meestvoorkomende vorm van tabak. Als laatste kan ook bij snus de tabak vermengd worden met bepaalde aroma's, om zo de harde smaak van nicotine te verzachten. Snus kan zowel los verkregen worden waarbij de gebruiker de dosis kan bepalen, als in een doos en onderverdeeld in kleine pakjes, zoals kaasplakjes die al voorverdeeld zijn.

Scandinavische studenten snuiven

Wat is dan het doelpubliek voor deze vormen van tabak? Uit studies blijkt dat vooral jongeren uit het secundair onderwijs en studenten uit het hoger onderwijs zichzelf als gebruikers van snus identificeren. Opvallend: twee derde hiervan ziet zichzelf daarom als 'niet-roker'. Daarnaast is het opmerkelijk dat het roken van tabak omlaag gaat bij deze groep terwijl het gebruik van snus stijgt. Bij adolescenten wordt het trouwens ook gezien als een manier om een identiteit te ontwikkelen, zoals dat vroeger bij roken van tabak het geval was. Daarnaast beseft deze groep vaak niet wat de vroege symptomen van verslaving zijn. Ze zijn zich echter wel zeer bewust van hun verslaving in latere stadia, maar komen vast te zitten in een vicieuze cirkel waar hun identiteit en imago zo gelinkt zijn aan snus dat ze niet meer kunnen stoppen. Daarnaast is er een grote groep studenten die aangeven dat ze zouden roken mocht snus niet beschikbaar zijn, wat erop wijst dat dit als gateway tot roken kan dienen.

Mondkanker komt meer voor bij gebruikers van snus

Snuf en snus zijn echter niet per se gezonder dan sigaretten. Ze bevatten beiden nog steeds kankerverwekkende stoffen. Over het algemeen wordt wel gezegd dat ze minder schadelijk zijn dan sigaretten, maar het effect op je neus- en tandvleesweefsel is nog steeds merkbaar bij veelvuldig gebruik. Ook mondkanker komt meer voor bij gebruikers van snus. Zoals al eerder aangehaald werd, is ook het risico op verslaving heel groot bij snuf en snus, waarbij sommige studies zelfs aanwijzen dat snus en snuf leiden tot roken. Onderzoek naar deze vormen van tabak en hun gezondheidsrisico's zit echter nog in de beginfase omdat het gebruik ervan veel minder wijdverspreid is dan roken. Daarnaast is er een overlap tussen het roken van tabak en het gebruiken van andere vormen van tabak zoals snus of snuf, waardoor het moeilijk is de gezondheidsrisico's van elkaar te onderscheiden. Het advies dat echter menig Zweeds en Belgisch dokter zou geven blijft natuurlijk: begin er niet aan.