De wereld heeft de afgelopen zes maanden vooral binnenshuis doorgebracht, waardoor koppels en gezinnen veel intenser met elkaar samenleefden. Wat is het gevolg van deze abrupte verandering in de gezinsdynamieken?
In landen waar social distancing en verplicht thuisblijven eerder zijn ingevoerd dan in België zijn aanzienlijke toenames van geweld gemeld in gezinnen en tussen partners. Maar over de cijfers in België is weinig bekend. De UGent heeft in mei de studie 'Relaties, stress, en agressie ten tijde van COVID-19' opgezet om na te gaan wat de impact was van de maatregelen aan het begin van de lockdown.
Tijdens de eerste vier weken van het coronatijdperk geeft één op de vier van de deelnemers aan direct en/of indirect te zijn blootgesteld aan geweld. Hiervan maakte één op de vijf zelf geweld mee en weet één op de zes dat iemand waarmee ze samenleven in die periode geweld meemaakte. Bij beide groepen gaf een klein percentage aan dat dat meermaals gebeurde. De studie toonde ook aan dat een derde tot de helft van de slachtoffers niet praat over hun slachtofferschap. Daarnaast bleek dat slechts vier procent van de slachtoffers melding maakte van het geweld bij de politie. Toch worden de COVID-19-maatregelen niet beschouwd als de grootste drempel om hulp te zoeken.
Toch worden de COVID-19 maatregelen niet beschouwd als de grootste drempel tot hulp
Zowel mannen als vrouwen bleken geweld te hebben meegemaakt tijdens de eerste vier weken van de lockdown. Toch lag het percentage van vrouwen die geweld meemaakten over de hele lijn hoger dan het percentage mannen.
Het geweld waarover in het onderzoek wordt gesproken omvat niet enkel fysiek geweld, maar ook psychologisch en seksueel geweld. Negentien deelnemers gaven aan meermaals het slachtoffer te zijn geweest van verkrachting.
Uit het onderzoek blijkt dat in de overgrote meerderheid van de beschreven gevallen, de (ex-)partner pleger was van het geweld. In het geval van psychologisch en seksueel geweld, werd dit gevolgd door iemand waar het slachtoffer niet mee samenwoonde op het moment van de feiten. Bovendien bleek de aanwezigheid van (plus)kinderen de kans op fysiek geweld aanzienlijk te vergroten.
Verder spelen ook enkele andere factoren een rol in het voorkomen van geweld in het gezin. De slachtoffers waren, bijvoorbeeld, gemiddeld 39 jaar. Opleidingsniveau speelt een kleine rol. Slechts iets meer laaggeschoolden meldden geweld in vergelijking met hooggeschoolden. Wat wel een belangrijke rol speelt, is de financiële situatie. Een gezin dat moeite heeft om de eindjes aan elkaar te knopen, bleek tot twee maal vatbaarder voor huiselijk geweld tijdens de lockdown. Ook de (seksuele) tevredenheid met de partner heeft een duidelijk invloed. Koppels waarvan de partners minder tevreden zijn over het seksleven en het algemene samenleven melden zwaardere gevallen van misbruik en geweld tijdens die eerste vier weken.
Al bij al kunnen we besluiten dat het ook in België relevant is om deze cijfers in het oog te houden en dat bepaalde kenmerken telkens opnieuw voorkomen. Aandacht voor deze problematiek is uiterst belangrijk voor preventie en rehabilitatie.
Reactie toevoegen