Van het opnieuw vermoorden van Noorse mummies tot het bijhouden van een gigantische collectie boerenkolen, 'The Elder Scrolls V: Skyrim' is een spel van weinig verplichtingen en vele mogelijkheden.
Skyrim kwam uit op 11 november 2011. Het spel is dan wel niet gesponsord door de organisatie 11/11/11, het bevat toch dezelfde kernwaarde: het helpen van de derde wereld. Want dat is wat je personage, de Dovahkiin, het hele spel probeert te doen. Iedereen heeft wel een opdracht voor jou: van goden tot arme boeren en alles daartussen. Zo kan je bijvoorbeeld een gevangenis vol uitbundige nationalisten helpen uitbreken, een sprekende hond naar zijn baasje, een demonengod, brengen of simpelweg een paar brieven bezorgen. Of als je een liberaal bent en mensen helpen je niet bepaald aanspreekt, dan is er nog altijd de mogelijkheid om een mysterieuze seriemoordenaar te worden en Skyrim te verlossen van zijn slechte zangers en arrogante koks.
So many things to do...
Wat je nu waarschijnlijk begrepen hebt, is dat er veel opdrachten zijn die je als speler kan vervullen. Je kunt zo’n oneindige hoeveelheid queestes voorgeschoteld krijgen, dat een van onze redacteurs na meer dan driehonderd uur spelen (meer dan twee keer zo lang als alle seizoenen van 'Friends' aan elkaar, red.) nog steeds de main quest niet voltooid heeft. Mocht je er miraculeus genoeg tóch in slagen om alle queestes te doen, dan blijven er nog een hele hoop andere dingen over die je kunt doen. Al je skills trainen, de hele wereld elkaar laten bevechten met een spreuk of gewoon het huwelijksbootje in treden met een personage naar keuze. Als je op de een of andere manier ook dat allemaal gedaan hebt en het spel dus ‘uitgespeeld’ hebt, dan zijn er nog miljoenen mods om het spel te laten voortgaan. Of je kan ook gewoon het spel herbeginnen als een nieuw personage en alles wat je ondertussen vergeten bent opnieuw beleven. Je moet Skyrim dus niet zien als Action-RPG. Het is eerder een gigantische sandbox waarin niks onmogelijk is, behalve misschien verveeld raken.
Draken, nazi’s en samuraï
Voor de weinige videogamefans die hun leven niet een paar honderd uur op pauze hebben gezet om een besneeuwd berglandschap te trotseren, nog een korte inleiding in het verhaal. Het is niet bepaald simpel, aangezien er een tiental verschillende, grote verhalen door elkaar lopen. Het grootste verhaal, de door velen onafgemaakte main quest, gaat over de dragonborn. Hij heeft, door het willekeurig absorberen van de ziel van draken (nee, we verzinnen dit niet), de kracht om heel luid te roepen. Geheel toevallig is hij ook de speler. Binnen de eerste paar minuten van het spel word je door imperialisten al ter dood veroordeeld omdat je je toevallig in het bijzijn van een paar nationalistische rebellen bevond. Gelukkig is Skyrim niet het kortste spel ooit en wordt je snel gered door een kwade draak. Uit dankbaarheid en deels door het feit dat hij ook de wereld wil opeten, probeer je hem de rest van het spel te vernietigen. Die zoektocht leidt je naar een grote diversiteit aan rare plekken en figuren. Oude kluizenaars die op de top van een berg leven, samuraï met als enige doel alle draken per direct uitmoorden en een groep elven die door hun raciale superioriteitsdenken en voorliefde voor zwarte kleding een sterke gelijkenis vertonen met de SS, zijn maar een paar voorbeelden.
Iedereen, van goden tot arme boeren en alles daartussenin, heeft wel iets te doen voor je
Als je dus nog nooit de wildernis van Skyrim getrotseerd hebt en na het lezen van dit artikel de plotse neiging hebt om de banaliteit van The Elder Scrolls zelf te ervaren, kunnen we dit alleen maar aanmoedigen. Maar pas op, want die vele taken voor de unief zullen dan waarschijnlijk niet meer af raken.
Reactie toevoegen