Recensie: Official Secrets

"I do not gather intelligence so that the government can lie to the British people." Het verhaal van Katharine Gun, klokkenluider bij de Britse inlichtingendienst, over morele verontwaardiging en de teloorgang van de waarheid.

'Official Secrets' verfilmt het waargebeurde verhaal van Katharine Gun, werkzaam in GCHQ (een Britse inlichtingendienst, red.) net voor de invasie van Irak in 2003. Zij wordt gedwongen om te kiezen tussen haar eigen overheid beschermen, of de waarheid blootleggen voor het Britse volk en de wereld. Ze besluit een topgeheime NSA-memo door te spelen aan een vriendin met kennissen in de journalistieke wereld en overtreedt hiermee de Official Secrets Act. Deze wet waarborgt de staatsveiligheid wanneer individuen door hun werk in contact komen met topgeheime informatie en deze zouden kunnen lekken. De memo in kwestie legde een illegale spionagesamenwerking bloot tussen de Britse en Amerikaanse regering tegen leden van de VN-Veiligheidsraad: men trachtte minder machtige leden te chanteren om een stemming te forceren en een resolutie te fabriceren om Irak binnen te kunnen vallen.

De film leidt de kijker doorheen het politieke kluwen, de emotionele turbulentie en de rechtzaak die volgde op de overtreding van de Official Secrets Act. Gavin Hood nam de regie op zich en bewijst dat zijn vorige film, 'Eye in the Sky', geen eenmalig schot in de roos was. Met deze nieuwe thriller weet hij vanaf de openingsscène de kijkers te intrigeren en op het puntje van de stoel te brengen voor een kleine twee uur, die een stuk langer aanvoelt. Het verhaal zelf is ruim gedocumenteerd en wijd en zijd bekend, maar voor zij die van toeten noch blazen wisten, tracht de film op een begrijpelijke manier iedereen door het jargon van de inlichtingendiensten te loodsen en de politieke franjes weg te halen. Op die manier komt de kern van de film naar voren: een vrouw die de moed had om op te boksen tegen de diepgewortelde macht van haar eigen overheid. Een vrouw die gepest werd door haar eigen staat, die haar geïmmigreerde, Koerdische man tegen haar gebruikte onder het mom van een onderzoek naar radicalisering en repatriëring. Een vrouw die wou aantonen dat de overheid er is om haar volk te beschermen, niet om het voor te liegen. Een moraliteitsverhaal voor de eenentwintigste eeuw, zo wordt het gepostuleerd. In tijden van fake news is het relevanter dan ooit.

Een moraliteitsverhaal voor de eenentwintigste eeuw

Keira Knightley en Matt Smith schitteren in hun hoofdrollen en u zal blij verrast zijn om ook Ralph Fiennes zijn talent te zien tentoonspreiden. Voor de 'Game of Thrones'-fans is een onverwachte cameo, wiens naam hier niet genoemd zal worden, een leuk extraatje. Naast het verwachte exquise acteertalent en cinematografie, wist men ook met de soundtrack een toegevoegde waarde te creëren die van tijd tot tijd wel wat kippenvel teweegbrengt. De film zelf trekt jammer genoeg niet de massa die het verdient. Een kijkje nemen in je lokale cinema is dus een must!

0
Gemiddeld: 3 (1 stem)

Reactie toevoegen