Muziekfestivals en literatuurfestivals, daar gaat iedereen wel eens naar toe. Een antagonistisch festival, dat is al iets specialers. Voor het eerst in lange tijd organiseerde ‘t Zal Wel Gaan, een vrijzinnige en taalminnende studentenvereniging voor vrijdenkers, een avond vol met performance, film en gesprek. Maar vooral vol seks, daar ging het namelijk over: “Hoe vrij is vrijen?”
Het doel van de avond was om op een interactieve manier op zoek te gaan naar de vraag: “Hoe vrij is vrijen?” Zo'n filosofische vragen kan je op verschillende manieren beantwoorden. Hier werd dit onder andere gedaan door het publiek te laten genieten van enkele performances. Nicolas Van Laere, Lou Vanhecke en Louise L'Eau toonden elk op hun manier een stukje over wat seksualiteit voor hen inhoudt. Maar ook dialoog als vorm van filosofie werd niet over het hoofd gezien.
Drie leden namen deel aan het interactieve panel. Als eerste Sigrid 'Happy Hooker' Schellen, een - nomen est omen - sekswerkster. Ook Steven De Weird, psycholoog bij VZW Aditi, een organisatie die seks als een basisrecht beschouwt, en ten slotte Naomi Vanhauwermeiren, woordvoerder bij Wel Jong Niet Hetero, waren aanwezig. Een panel bespreken zonder de lezer mee te laten denken over de inhoud is natuurlijk ongehoord. Daarom leest u hieronder de belangrijkste conclusies die getrokken werden door de aanwezigen.
Seks is volgens hen een absoluut basisrecht, maar wel een dat niet opeisbaar is. Wat wel opeisbaar is, zijn de meer concrete rechten die hieronder vallen. Zoals het recht op privacy, iets wat volgens De Weird in bijvoorbeeld zorgcentra voor bejaarden nauwelijks gerespecteerd wordt. Ook het recht op partnerkeuze en recht op kinderen behoren tot die categorie. Dat laatste is een recht dat ook nog al te vaak geschonden wordt bij mensen met een beperking. “Chemische castratie gebeurt nog steeds bij mensen die door hulpverlening als incapabel om kinderen te maken worden gezien”, merkt De Weird op. "Verder heeft elke mens ook recht op gelijkwaardigheid, onder andere op vlak van gender, en om vrij te zijn van misbruik", luidde het unisono.
Een vraag die dan natuurlijk opduikt is: 'Hoe kunnen we ervoor zorgen dat iedereen zich die rechten kan toe-eigenen?' De belangrijkste conclusie van de avond: onderwijs. Iemand kan pas zijn rechten beschermen als hij zijn rechten kent. Dit is zeker belangrijk bij kinderen. We stappen als samenleving alsmaar meer af van het idee dat we jongeren moeten ‘beschermen’ tegen seks. Mensen komen er toch mee in contact, vroeg of laat. Als we dan toch ergens moeten leren wat seks allemaal inhoudt, dan misschien toch best niet uit porno. “Mijn leerlingen denken dat het normaal is dat een pijpbeurt eindigt met een man die in een vrouw haar gezicht klaarkomt”, wierp een leerkracht in het publiek op. Er bestaan al veel platformen en media die een goede inspanning maken om jonge mensen op een correcte manier te informeren. Neem bijvoorbeeld de 'Dokter Bea Show' op Ketnet en 'Sensoa', het online platform voor seksuele en relationele voorlichting.
Maar dat er op avonden als deze al openlijk over het thema gepraat kan worden, geeft toch aan dat de maatschappij in een richting evolueert die de panelleden wellicht best kunnen appreciëren.
Reactie toevoegen