Prof Préféré: Marc Boone

Marc Boone (63) is professor aan de UGent. Hij is vooral bekend als die ene van historische kritiek, het algemene vak aan de faculteit Letteren en Wijsbegeerte, waar hij tot voor kort decaan was. In zijn bureau in het Ufo deelde hij zijn diepste geheimen.

Welke kwaliteiten apprecieer je in anderen?

Marc Boone

"Openheid. Als decaan heb ik natuurlijk een groot aantal situaties meegemaakt waarbij je moet beginnen raden wat de achterliggende strategie is. Dat zijn tot op zekere hoogte leuke spelletjes, maar dat vermoeit ook wel. Ook empathie, zich kunnen inleven in anderen, kan ik enorm appreciëren. Ik heb al meermaals moeten vaststellen dat daar toch nog aan gewerkt kan worden."

Wat is je meest markante eigenschap?

"Volgens bepaalde studenten is dat mijn neiging om ingewikkelde zinnen te construeren. Of dat al dan niet terecht is, laat ik in het midden. Ik weet dat veel mensen ook vinden dat ik met een ietwat afstandelijke ironische kijk in het leven sta. Dat zit blijkbaar in mij. De meeste mensen rondom mij kunnen daar wel mee leven."

Wat is je grootste angst?

"Er is nog nooit een generatie geweest die het ooit zo goed heeft gehad als de huidige. Ik ben bang dat onze wereld en samenleving in het gedrang zouden komen door de milieuproblematiek. Ik heb ook schrik voor de toenemende onverdraagzaamheid en het identiteitsdenken, dat vertaald wordt in ronduit domme politici. Ze zijn in alle maten en gewichten terug te vinden: Trump, Boris Johnson, Erdogan, ik kan nog wel even doorgaan. Maar ook in ons land is er een tekort aan een zeker politiek staatsmanschap. De samenleving krijgt de mensen die ze verkiest, maar wat mij verwondert is dat zoveel mensen keuzes maken die tegen hun objectieve belangen ingaan. Ik kan mij niet voorstellen dat alle kiezers van pakweg Trump beter worden van zijn politiek. Vermoedelijk is zelfs het tegendeel waar. Maar toch zie je dat keer op keer gebeuren."

Er is een tekort aan staatsmannen

"Ik wil ook niet de angsthaas uithangen die de terugkeer van de jaren dertig voorspelt, maar dat zijn toch zaken waar je moet op letten als je een beetje met een open blik naar de wereld kijkt. Er zijn toch beangstigende parallellen. Ook de teloorgang van het echt kritisch omgaan met informatie, de snelheid waarmee valse informatie verspreid wordt en de impact ervan baren mij zorgen."

Stel: u bent weer 18. Zou je de zaken anders aanpakken?

"De universiteit is heel fel veranderd. Wat ik betreur is de snelheid waarmee alles tegenwoordig gaat. De meeste studenten kennen mij als lesgever historische kritiek en ik heb het altijd moeilijk gehad met het feit dat het vak in één semester is gewrongen. Ik vraag me altijd af of de studenten wel nog de tijd hebben om dat allemaal te verwerken, in te zien wat het allemaal kan betekenen. Ik begrijp wel waarom de semesterindeling er is gekomen, maar of we daar blij mee moeten zijn is nog maar de vraag. Daarachter zit de hele visie van de universiteit als een soort utilitair ingesteld orgaan dat mensen moet afleveren. Dat moet ze ook doen, maar er mag meer ruimte zijn voor kritische reflectie, ook over de eigen activiteiten."