Streek van de week: De Dijlebrassers

 

De streekclub van Mechelen en Leuven, door de ogen van praeses Ina Devos, vicepraeses Sander Vandeputte en cantor Caro Van Geem.

Wat zijn volgens jullie de stereotypen rond jullie streek?

Sander: "Wij zijn zo onbekend dat er niet echt stereotypes rond ons bestaan. Ook op cantussen worden wij vaak vergeten. We zijn gewoon een beetje onzichtbaar."

Ina: "Ja, wij zijn een vrij kleine club. Er is ook al heel veel volk uit onze regio die in Leuven gaat studeren, dus het aantal dat in Gent studeert, is al veel kleiner."

Caro: "Maar dat maakt ook dat wij echt wel een hechte vriendengroep zijn. Bij ons heerst niet die typische sfeer van studentenverenigingen."

Jullie streek zelf is daarentegen best groot. Wat houdt jullie samen?

Ina: "Onze streek is erg gevarieerd, dus naast de hoge consumptie aan Gouden Carolus is er weinig dat we delen."

Sander: "Efkes: schaar-steen-papier en blad-steen-schaar zijn bij ons heel moeilijk. Er zijn in onze streekclub twee verschillende meningen daarover. En nochtans wonen we maar 20 kilometer van elkaar."

Leuven is voor jullie dichter bij huis, maar jullie kozen voor Gent. Is Gent dan de betere stad of heeft het een betere universiteit?

Ina: "Ik denk dat Gent wel een toffere stad is om te studeren dan Leuven. Leuven is puur studenten, en hier heb je een mix van vanalles; je hebt studenten, gezinnen, oudere mensen, dus je hebt ook veel meer input van overal qua activiteiten."

Sander: "Je kunt het best vergelijken door er eens in het weekend rond te lopen. Leuven is dan gewoon leeg, terwijl je in Gent wel nog steeds leven ziet."

Zouden jullie graag een grotere club worden?

Ina: "Liever niet eigenlijk. We kunnen altijd meer leden gebruiken, maar het feit dat we zo'n kleine club zijn is ook net een van onze kenmerken."

Caro: "Ja, dat zorgt ervoor dat we zo'n goeie vriendengroep zijn. Bij veel studentenclubs zorgt de streek voor de verbintenis, maar wij vinden elkaar gewoon leuk. Dat klink raar, maar ik denk dat dat een van onze sterktes is."

Hebben jullie ook tradities als club zelf?

Ina: "Wij hebben heel traditionele cantussen. Wij proberen ons echt aan de regels van de codex te houden. Daar hoort een grote focus op de liederen bij, wat je bij andere clubs al minder hebt. Er wordt natuurlijk ook veel gedronken, maar het zingen staat centraal."

Caro: "Dat is echt wel iets typisch voor ons. Wij staan voor onze rustige en gezellige cantussen ook bekend bij andere verenigingen."

Zijn er andere clubs of verenigingen waarmee jullie bijzonder goed overeenkomen?

Ina: "Ja, met Limburgia doen we erg veel samen. Zo sporten we samen, omdat we anders te klein zijn om een volledig team te vinden. Voor de rest komen we ook wel goed overeen met Antwerpen Boven, maar dat is een meer gesloten club."

Hoe verloopt jullie doop?

Ina: "Dat is geen vuile doop. Het is eigenlijk gewoon een soort stadswandeling door het centrum. De bedoeling is dat de schachten elkaar leren kennen, en dat ze ons leren kennen, dus vooral niet dat er mensen uitgemaakt worden voor het vuil van de straat. We behandelen iedereen altijd met heel veel respect."

Doen jullie het zo uit principe?

Caro: "Als er iemand tijdens de doop zou zeggen 'Ik wil nu even echt niet drinken', dan is dat ook geen probleem. Gewoon omdat we zo veel mogelijk mensen erbij willen, en we niemand uitlsuiten omdat ze niet zouden drinken. Dat ligt bij andere verenigingen misschien wel moeilijker."

Ina: "Ja, dat is het ding: de focus bij de doop ligt niet op het drinken of het denigreren, maar op elkaar en de club te leren kennen, zodat ze het tof vinden, en zodat ze terugkomen."