Wie na afgelopen blok enkele buizen bijeengeraapt heeft, merkte het misschien al op. Er staat een nieuwe serie op Netflix die er mogelijk aan bijgedragen heeft. Sex Education heeft echter ‘education’ in de titel, dus geen nood, je kunt minstens doen alsof je hebt bijgeleerd. Deze serie volgt Otis Milburn, wiens moeder sekstherapie geeft. Wanneer Maeve, die bij hem naar school gaat, merkt dat er studenten zijn op school die met seks worstelen, ziet ze daar een interessante opportuniteit in om een centje bij te verdienen. Otis past de kennis die hij thuis heeft opgedaan toe op zijn medestudenten, wat een komisch en af en toe ontroerend staaltje televisie oplevert.
Elke aflevering begint met een seksscène van een koppel dat met eigen uitdagingen worstelt in bed. Otis probeert daarop in te praten met hen om tot een oplossing te komen. De kijker krijgt de boodschap mee dat communicatie, openheid en alleen doen waar je je goed bij voelt onontbeerlijk zijn. De manier waarop seks wordt benaderd lijkt dus minder op hoe het in andere high school series en films lijkt te gaan. Hier is het niet de clou van een mop of enkel een bron voor drama, het is gewoon een aspect van het leven. Het enige vreemde is misschien het ene meisje dat fantasieën heeft over seks met aliens en tentakels. Maar ja, ieder zijn fetisj.
Seks wordt niet benaderd als de clou van een mop of enkel een bron voor drama, het is gewoon een aspect van het leven.
Hoewel de clichés toch terugkomen van het dommere blondje, de pestkop die iemand tegen de kastjes aan knalt en de iets minder aantrekkelijke nerds, is er toch veel ruimte voor character development. Eric, de beste vriend van Otis, is een flamboyante homoseksuele jongen van wie de ouders van Afrikaanse afkomst zijn. De vader van Eric lijkt eerst weinig begrip op te brengen voor hoe Eric zijn persoonlijkheid wil uiten. De relatie tussen hen wordt erg genuanceerd in beeld gebracht en toont hoe complex dergelijke verhoudingen kunnen zijn. Ook andere maatschappelijk relevante thema’s, zoals geweld op homo’s, abortus en armoede, worden niet uit de weg gegaan.
Het enige bevreemdende element aan de reeks is dat het amper duidelijk is waar de reeks zich afspeelt. De acteurs spreken met een Brits accent en het is gefilmd in Wales. De manier waarop de middelbare school wordt afgebeeld komt echter rechtstreeks uit elke teenage romcom die je ooit gezien hebt. De kluisjes, de lokalen en de jasjes van het sportteam: we kennen ze intussen vanbuiten, maar ze passen niet in de context van het Verenigd Koninkrijk waarin het zich afspeelt. Voor wie zich echter over deze vreemde combinatie kan zetten is deze serie uitermate bingeable. Voor je het weet is je maandag weg en heb je twee lessen geskipt. Maar je hebt wel je seksuele voorlichting nog eens gehad, dus het was het overduidelijk waard.
Reactie toevoegen