In tijden waarin het bon ton is om studenten te groeten, is het niet meer dan passend dat ook Schamper zijn groeten overbrengt aan de student. Het zijn innige groeten, ontsproten aan een welgemeende affectie voor u, onze lezer, die ons per slot van rekening in staat stelt om menige subsidie van onze universiteit binnen te rijven. Een subsidie, welteverstaan, die wij prompt weer aan onze drukker overhandigen, steeds geanimeerd door affectie voor u, onze lezer, student. Student, wees gegroet.
De student mag blij zijn met zijn vele groeten. De Faculteit Letteren en Wijsbegeerte groet hem, het monitoraat groet hem, professor X groet hem, professor Y groet hem, en als de student ‘s avonds thuiskomt, groet ook zijn kotbaas hem. Het wordt een land waarin iedereen blij is elkaar te zien.
Maar Schamper zou zijn dieprode verleden niet waard zijn als zijn hoofdredacteur de vele groeten van de UGent niet ietwat hol vond klinken. Het verdient aanbeveling dat de universiteit aanweziger probeert te zijn in het straatbeeld, en dat de universiteit in deze tijden van internationalisering zijn heil niet enkel in Korea of zelfs Kortrijk, maar vooral in het eigen Gent zoekt. Maar moet dat werkelijk op die afgelekte manier, die schreeuwt dat een leger marketeers zich op de zaak heeft gestort?
Ik denk terug aan de 200 jaar UGent-campagne, en het eerste beeld dat voor mijn ogen flitst, is het strakke lettertype, waarin ik, wanneer ik mij goed concentreer, nog de slogan “UGent 20.0 - Een geschiedenis vol toekomst” ontwaar. Tweehonderd jaar bestond de universiteit, en iedereen moest het weten. Maar wat er in die 200 jaar gebeurd was, deed er niet toe. Een geschiedenis vol toekomst verwerd tot een geschiedenis die al even onbekend was als die toekomst. Zolang iedereen maar wist dat de UGent 200 jaar bestond, en zolang iedereen maar weet dat de UGent studenten groet.
Dit is niet het resultaat van kwade wil. De universiteit kan zich niet permitteren om zich in een toren op te sluiten, waar het stad en wereld niet ziet. Universiteit, bedenk dat je universiteit bent: je hebt meer te vertellen dan het doorsnee bedrijf. Sta mij daarom een boutade toe: marketing is te belangrijk om te worden overgelaten aan de marketeers. Helaas moet ik met pijn in het hart erkennen dat voornoemde marketeers hun werk goed doen. Als bewijs leg ik deze pagina voor, een pagina aandacht voor een campagne gemaakt door afgelekte marketeers. Ik had over geschiedenis kunnen schrijven.
Reactie toevoegen