Van de veertien bibliotheken die de UGent telt, springt de Boekentoren wel het meest in het oog. Of dat was toch het geval voor de luidruchtige restauratie hem aan ons zicht onttrok. Hoe kwam het zo ver en wanneer krijgen we onze toren terug?
Foto Hilde Christiaens
Wie het voorbije jaar in de buurt van de Boekentoren kwam, leerde de anders goedaardige reus op zijn venijnigst kennen. Gehuld in een cocon van aluminium en polyethyleen braakt het zowat dagelijks een oorverdovende stortvloed van gekrijs en gedruis uit, die uiteendreunt tegen de gevels van de Rozier en het nauwe stukje trottoir dat niet door de bouwwerf verorberd is. Dit is geen fragment uit de recentste Stephen King, maar een op ervaring gestoelde schets van de huidige restauratie. En die had de Boekentoren al een tijdje nodig.
"Vervoegt de toren weldra de sterrenwacht als centrale datingspyloon?"
De bouw van de Boekentoren werd in 1933 toevertrouwd aan architect Henry Van de Velde. Hij was schilder, vormgever en docent aan de Universiteit Gent. Als Art Nouveau-exponent werd hij opgedragen een uniefbibliotheek te bouwen. Met verve trok hij een plan op in teken van De Lijn: evenwicht, lineaire motieven en symmetrie primeren. Van de Velde noemde het geplande bouwwerk "een machtige boekenkast in de hoogte aangelegd".
In 1942 was de bouw af. Op dat ogenblikt prijkte op de belvedère, de hoogste verdieping, Duits afweergeschut en was de openingsceremonie navenant nogal in mineur, vooral omdat de oorlog de geplande afwerking van het interieur in de weg stond. Verderbouwen gebeurde niet meer voor Van de Veldes dood, en hij beschouwde de toren, bitter, als onafgewerkt. Door deze samenloop van omstandigheden diende de toren al voor afwerking gerestaureerd te worden, en toen het in 1992 als beschermd monument erkend werd, was het hek van de dam.
De belvedère verdient een duidelijk nut en voor de opslag van de boeken komt een ondergronds depot. Ook zullen los meubilair en kasten ruimen voor leeszalen en open ruimtes, om van de restauratie van het betonnen exterieur nog niet te spreken. Spannend is in elk geval dat naast de leeszalen de exclusieve belvedère (zij het beperkt) ook toegankelijk wordt. Vervoegt de toren weldra de sterrenwacht als centrale datingspyloon?
Nu ja, 'weldra'. Het eerste plan rekende op afwerkingsjaar 2017. Nu geldt de prognose dat er de rest van de maand mei nog ferm gestraald wordt (lees: nog een maand lang "KKKGGHRRZCTSHKKGH"); in augustus vangen de interieurwerken aan. Voor een datum is het nog koffiedik kijken, maar elke dag wordt het duidelijker: de cocon, die gaat weg.
Reactie toevoegen