Het lukt me niet. Maar echt niet. Al enige tijd bekruipt het me. Ik kan het met het beste uitstelgedrag van de wereld niet meer negeren, tenzij ik een recordpoging doe op 24u van de Amber (Filologica, 16 april). Gewoonlijk heb ik geen speciale gelegenheid nodig om werk te vermijden. Een FIFA toernooi (FaculteitenKonvent Gent, 18 april) volstaat. Ik wou dat ik er gewoon vol overgave mijn kennis in kon gieten, zoals ik zal doen op de VVN Quiz (Vereniging voor Natuurkunde, 24 april), maar het gaat niet. Ik durf te wedden dat de Literaire Alumni (Filologica, 17 april) hier geen last van hadden. Mijn vrienden alleszins niet. Ze pakken het met twee handen aan. Sommigen hebben het zelfs al af, waardoor ze nog de tijd hebben om los te gaan op Parkpop 2018 (Vlaamse Technische Kring, 17 april) of Theepot Lustrum: Gala Partea (Moeder Theepot, 26 april). Zij lopen niet weg, maar gaan naar de 12 Urenloop (25 april). Ergens hoop ik dat er plots iets magisch gebeurt dat me redt, zoals een catharsis in de Theatervoorstelling Limitada (Matrak, 23 en 24 april) die me de moed bijeen doet rapen. Misschien worden al mijn vragen beantwoord op de Lombrosiana Quiz (17 april). Of misschien krijg ik een plotse dosis inspiratie tijdens een Dansles (Gentse Universitaire Dansclub, 19 april). Het zou kunnen dat de adrenaline van Student Street Soccer XI (Vlaamse Economische Kring, 18 april) me de kracht geeft om me aan het werk te zetten. Het is zelfs mogelijk dat ik op de Openingsfuif van de Peerdestal (Vlaamse Diergeneeskundige Kring, 18 april) een medestudent in de ogen kijk die mijn langgezochte en broodnodige muze blijkt te zijn. Maar de mogelijkheid dat een van deze dingen gebeurt, lijkt betreurenswaardig klein. Te klein naar mijn zin, eigenlijk. Het ziet ernaar uit dat ik me er gewoon aan zal moeten zetten. Handen uit de mouwen. Het lukt me wel.
Reactie toevoegen