Gez(w)icht

Verscholen in een mengelmoes van stad en mens zijn ze met veel: de gemeenschappen in Gent. Zonder verstarde begripsdefinities of hoogdravende identiteitsvragen wagen we hier een poging om hun een gezicht te geven.

De familie Busch bakt al 140 jaar lang oliebollen op de Vlaamse kermissen. Zo staat ook Jean Busch weer met zijn kraam op het Sint-Pietersplein. Naar eigen zeggen zijn zijn oliebollen de beste van de halfvastenfoor. Die uitspraak kan ik ondertussen volmondig beamen.

Op of in welk Gents gebouw zou men u een ballade mogen brengen?

In de Kiosk op de Kouter. In de winter sta ik altijd op dat plein, en jaren geleden gebeurde het vaak dat mensen er plots kwamen zingen. Ik vond dat altijd zo schoon, maar de laatste jaren is dat een beetje weg. Doe het dus maar daar, dan zet ik mij op dat bankje ervoor.

Welk lied mag absoluut niet door de boxen schallen tijdens uw begrafenis?

Voor mij mogen het gewoon feestnummers zijn. Wat ze zeker moeten spelen, is een nummer van Jean Gabin, 'Maintenant je sais'.

U bent (weer) jong en u wilt wat: tot welke subcultuur bekeert u/uw vroegere zelf zich?

Hipsters. Die mensen proberen hun eigen ding te doen. Soms ben ik er zelf dan wel tegen, maar ze doen tenminste hun eigen ding.

Guilty pleasures bestaan niet: welke ietwat foute schijf doet uw dansbenen telkens onbeschaamd alle richtingen uitslaan?

Foute schijf? Mijn lievelingszanger is Barry White. Als het Barry White is, ja dan is het go hè!

Met welke historische figuur zou u een onenightstand wel zien zitten?

Cleopatra! Ik denk dat dat een heel machtige vrouw was die je moeilijk kon bereiken. Of anders met Madonna (lacht).

Tot stof zijt gij wedergekeerd: welke kunstenaar mag uw reïncarnatie onder handen nemen?

(denkt lang na) Pablo Picasso. Ik heb de film gezien en ik ben wel fan geworden.

Welke taal of welk dialect doet stiekem uw (al dan niet geschoren) snorharen trillen van opwinding?

Brussels, hè. Da's prachtig, de mooiste taal van de wereld. Half Vlaams, half Frans, heel schoon. 

Kim Jong-un en Trump zitten rond een tafel: welk boek deelt u uit/welke muziek legt u op/naar welke tentoonstelling sleurt u ze mee om de twee onrustige zielen met elkaar te verzoenen?

Oh, manneke toch. Eén antwoord: Disneyland. (luid) Fout antwoord! Stel de vraag opnieuw. (we stellen de vraag opnieuw) Ik pak ze mee naar de kermis. 

Kwestie van het gat in onze cultuur te dichten: wie of wat wordt schromelijk onderbelicht?

De kermis. Op het dorpsplein kwam vroeger de kermis één of twee keer per jaar, maar met al hun politiek maken ze het ons nu wel erg moeilijk. Ze zetten nieuwe bomen en bankjes, maar de kermis stond er al 200 jaar en kan dat nu niet meer. Er zijn natuurlijk uitzonderingen, maar over het algemeen vergeten ze ons een beetje. 

Welk citaat zou uw autobiografie mogen inleiden?

"Non, je ne regrette rien."

Nog geen stemmen

Reactie toevoegen