Hoewel fans na acht jaar nog steeds niet over de breuk heen zijn, zijn de mannen van Oasis zelf nooit blijven stilzitten. Nu ook Beady Eye het leven heeft gelaten, leek het Liam Gallagher wel eens tijd voor wat solowerk. Er werd met beady eyes naar de komst van de plaat gekeken, maar 'As You Were' scoort beter dan verwacht: het geheel vormt een schoon plaatje, wat ook duidelijk blijkt uit de records in de vinylverkoop. Bende hipsters en ouwe rakkers. Liams stem weet wederom te charmeren, en hoewel de geniale klank van Oasis niet overtroffen wordt, zijn er heel wat gelijkenissen terug te vinden. 'As You Were' opent met het stevige 'Wall Of Glass', dat zowat het grootste succes van het album moet zijn. Ook 'For What It’s Worth' is zeker het luisteren waard: de tekst was er misschien niet gekomen zonder levenservaring, maar verder katapulteert het nummer je zo weer naar 1995. De nummers 'Paper Crown' en 'Universal Gleam' zijn wat zachter, maar dat wordt gecompenseerd door wat meer leven in 'Greedy Soul', 'I Get By', 'Come Back To Me' en vooral 'You Better Run' en 'Doesn’t Have To Be That Way'. 'Chinatown' en 'All My People / All Mankind' zijn de enige minder typische nummers van het album, maar zelfs hier is de Oasis feeling nooit ver weg. De andere nummers op het album zijn best oké, enkel 'When I’m In Need' lijkt in zowat elk opzicht overbodig. 'As You Were' brengt geen gigantisch vernieuwende muziek of teksten waar je nachten wakker van zal liggen, maar het is wel in orde. Wie kleine Gallagher in z’n eentje bezig wil zien, kan in maart in de AB terecht.
Reactie toevoegen