Taxidermie, niet voor watjes

Een interview met Anouk Ollevier

Wat doe jij als je een vrije dag hebt? Sommige mensen lopen marathons, anderen steunen dan weer de lokale horeca. Anouk, daarentegen, zet dode beesten op. Ze beoefent dus de taxidermie, een geslaagd huwelijk tussen kunst en wetenschap.

Heel wat mensen kennen het begrip ‘taxidermie’ enkel maar als antwoord op een veel te vaak gestelde quizvraag. Toch houdt dit heel wat meer in dan karkassen volproppen met watten. Sommige taxidermisten maken het hun missie om de natuur, elk veertje en schubje, zo getrouw mogelijk te benaderen. Anderen laten elke conventie achter zich en tarten de verbeelding. Anouk, studente Biologie en fervent taxidermiste, stond ons te woord.

Hoe ben je in de taxidermie gerold?

"Van jongs af aan ben ik al erg gefascineerd door alles wat met natuur te maken heeft. Enkele jaren geleden was ik op vakantie in Nice in Frankrijk waar ik op een brocante markt enkele ingekaderde vlinders en kevers zag staan. Daar heb ik mijn eerste exemplaren gekocht en ik wou dan ook zelf met vlinders aan de slag gaan. Ik heb toen aan een kennis gevraagd enkele exemplaren mee te brengen uit Thailand. Fantastisch vond ik het, hoe je elk detail van dichtbij kon bewonderen. Zo ben ik ook zelf exotische vlinders gaan kweken, helemaal van eitje tot vlinder. En toen dacht ik, waarom geen vogels? Ik contacteerde enkele taxidermisten in België en mocht een kijkje nemen bij Michiel Tilley. Hij leerde me de eerste kneepjes van het vak en gaf me wat materiaal en eendenkuikens mee om van start te gaan. Ik was meteen verkocht."

"In het begin durfde ik niemand te vertellen over mijn nieuwe hobby, want voor velen is taxidermie nog steeds iets lugubers. Maar nu ben ik er eigenlijk wel trots op en deel ik heel wat foto’s op mijn instagramprofiel @faunorflora. Ik wil ook benadrukken dat het opzetten er heel wat minder bloederig aan toe gaat dan de meeste mensen denken. Je hoeft enkel een kleine incisie in de borst te maken en vervolgens kan je er het hele lijfje eruit halen. Je trekt er als het ware gewoon de huid af."

Ik denk dat één van de vooroordelen is dat er voor taxidermie dieren gedood worden, in hoeverre klopt dit vooroordeel?

"Ik denk dat dat in België en Nederland heel goed meevalt. Voor mijn werken worden er alleszins geen dieren gedood. De taxidermisten doen dit vak juist voor de liefde voor dieren en natuur, en willen dus ook absoluut niet dat dieren hiervoor afgeslacht worden en zeggen resoluut "nee" tegen dieren met een dubieuze dood of afkomst. Dat merk je ook aan de hoge prijzen die voor dode vogels gegeven worden. Maar het gebeurt wel, denk maar aan de Afrikaanse jachttrofeeën die later aan een muur komen te pronken."

"Ik ken een taxidermist die in de Olmense Zoo werkt. Hij mag daar de overleden tijgers en andere wilde dieren opzetten, wat ik echt wel cool vind. Maar in de zoo worden er soms ook dieren gedood omdat ze te oud zijn of niet meer opbrengen. Dan weigert hij ook om die dieren op te zetten omdat dat immers niet ethisch verantwoord is, waar ik alleen maar respect voor kan opbrengen."

Het hangt wat samen met de vorige vraag, maar hoe kom jij aan je dieren?

"Het grootste deel van de vogels die ik opzet zijn overleden volièrevogels die aan ziekte of ouderdom zijn doodgegaan. Er worden echt de gekste vogels gekweekt in België: toekans, kraanvogels, flamingo’s en papegaaien. Daarnaast heb ik ook wat inheemse vogels in mijn vriezer zitten, die slachtoffer geworden zijn van mijn kat of het verkeer. Als ik een dier op de baan zie liggen en het ziet er nog goed uit, dan neem ik het mee. In mijn vriezer heb ik ook nog een Jan Van Gent zitten. Omdat dit een inheemse soort is, moet ik hiervoor een aanvraag indienen bij het Agentschap voor Natuur en Bos."

“Als ik een dier op de baan zie liggen en het ziet er nog goed uit, dan neem ik het mee”

Zijn er verschillende stromingen in de taxidermie?

"In België en Nederland hebben de taxidermisten eerder de neiging om de natuur zo getrouw mogelijk weer te geven. Maar op Engelse fora kan je de vreemdste dingen zien. Ze verwerken de dieren in tasjes of zetten een rat een hoedje op. Op deze manier vermenselijken ze de dieren wat. Ik vind dit zelf maar creepy en distantieer me hiervan. Daarnaast bestaat er ook de rogue taxidermy, dat eruit bestaat om verschillende diersoorten te combineren."

Is taxidermie volgens jou een wetenschap of een kunst?

"Dat hangt er volgens mij van af voor welk doel je het wil gebruiken. De exotische vlinders die ik mag opzetten voor het natuurhistorisch museum in Brussel dienen als educatief en wetenschappelijk doeleind. Gezien mijn achtergrond als biologe zie ik het als eerder wetenschappelijk, hoewel ik zorg dat het altijd decoratief oogt. Mijn mama zegt altijd dat het moet passen in haar modern en sober interieur, anders mag het niet binnen (lacht). Er zijn echter wel taxidermisten die de dieren puur als kunstobject gebruiken. Zo maken Darwin, Sinke & van Tongeren de meest flamboyante kunstwerken, waarvan een deel van hun werk werd opgekocht door Damien Hirst, tevens een kunstenaar die met dode dieren werkt. Natuurlijk mogen we de keverschildjes en doodskoppen met opgezette vogels in hun mond van de Belgische kunstenaar Jan Fabre niet vergeten."

0
Gemiddeld: 5 (1 stem)

Reacties

Bericht: 
Beste, heb jij in interesse in overleden kerkuil, Mvg Marianne

Reactie toevoegen