Recensie: DAMN.

Damn Kendrick! Back at it again with the hippe hiphopschijfkes. Met 'DAMN.' verwent koning Kendrick Lamar u ook dit jaar weer met nieuw materiaal. Het album opent met 'BLOOD.', een verhalend nummer dat zo in een film van Tarantino zou passen en samen met het nummer 'DNA.' duidelijk weerwoord geeft op de kritiek die hij kreeg na 'To Pump a Butterfly'. Ook 'FEEL.' is zeker een van de krachtigere nummers op dit album: hij wordt er heel serieus over hoe hij het heeft gehad met al het fake gedoe in zijn wereld en denkt te begrijpen hoe Tupac zich voelde, en het klinkt verdomd goed. 'HUMBLE.' werd als single uitgebracht voor het album uitkwam en lijkt voorlopig het grootste hitje. Voor 'XXX.' werd samengewerkt met U2, al is het vooral Kendrick z'n stem die je hoort. Muzikaal is het nummer allerminst monotoon, en naast onderwerpen als politiegeweld in de Verenigde Staten maakt hij er plaats voor zelfreflectie. 'FEAR.' gaat over hoe zijn angsten veranderden door de jaren heen, maar angst wel nog steeds deel uitmaakt van z’n leven. Het is het langste nummer en absoluut de moeite. Als afsluiter is er nog 'DUCKWORTH.', behalve Kendricks familienaam ook een erg persoonlijk en alweer sterk nummer, over hoe het makkelijk anders had kunnen lopen in zijn leven. Ook in de hier onbesproken nummers lijken Kendricks gevoelens alle kanten uit te gaan, maar het hele plaatje zit zeker wel snor. Ondanks de vele verwijzingen naar het verleden is Kendrick Lamar met DAMN. vooral weer vernieuwend.

0
Gemiddeld: 4 (1 stem)

Reactie toevoegen