'The Smashing Machine' ★★1/2

Herinnert u zich de eerste smaak van teleurstelling nog?

"Ik probeer mee met u te redeneren, maar ik kan er echt gewoon niet bij." Kooivechter Mark Kerr kan zich niet voorstellen hoe het voelt om te verliezen. The Rock vertolkt een ex-worstelaar die in de nieuwe wereld van MMA (mixed martial arts) een van de eerste grote namen wordt. Hoewel hij een kalme en vriendelijke uitstraling heeft, scheelt er toch wat achter het enorm gespierde gordijn. Een verslaving aan pijnstillers en een ongezonde relatie knagen aan de kampioen, die het moeilijk begint te vinden om zijn absolute zelfvertrouwen te behouden. Net als Kerr’s kamp is dit debuut een lichte tegenvaller

Regisseur Benny Safdie stond samen met zijn broer Josh ook aan de wieg van een verfrissend realisme. Ze gebruikten een mix van gastacteurs die thuis waren in de wereld waarin hun film zich afspeelde, en sterren die opeens indie werden. Nu de broers hun eigen kant op gaan, zet Benny de formule met minder succes verder.

Haar ster alleen kan de cinemazaal niet verlichten

De acteerprestatie van The Rock is matig. Ryan Bader, die Kerr’s beste vriend en collega Mark Coleman speelt, doet het nog slechter. De emotie is zelfs in de hardste momenten van de film zoek. Emily Blunt verdwijnt dan wel in haar rol als de emotioneel wispelturige wederhelft, maar haar ster alleen kan de cinemazaal niet verlichten.  De documentarische Safdie-stijl blijft op het oppervlak drijven.

De film is vooral een pretpark voor UFC-fanaten die heel de film door 'wie is die kooivechter' kunnen spelen. Maar zoals in elke sportfilm zijn er toch wel universele thema's te vinden: kwaliteitsverlies door commercialisering, worstelen met teleurstelling, en een balans tussen vak en familie. Toch wegen al deze thema’s niet zwaarwichtig door. 

Een lichtpunt: de film gaat om met geweld zoals haar personages dat doen. In plaats van te focussen op de schok, focussen ze op het spel. Lichte jazz tokkelt voort op het ritme van de slagen, en na zware verwondingen komt een wederzijdse glimlach en handdruk. "We haten elkaar niet" legt Kerr aan een oude vrouw uit, en dat zie je aan de film. Gelukkig heeft Safdie er geen letsels aan overgehouden, en kan hij bij zijn volgende film nog steeds de kampioenschapsriem omhoog heffen.

Nog geen stemmen

Reactie toevoegen