Gent Jazz: vooruitblik

Old Wave

Zoals gewoonlijk slaagde Gent Jazz er ook dit jaar in om enkele klassiekers uit de popwereld te boeken. Sommige namen lijken dan wel meer thuis te horen op een festival als TW Classic, doch met enige zin voor creativiteit is de link met de jazz snel gevonden. Zo was Talking Heads frontman David Byrne (29 juni) ongetwijfeld even gedrogeerd tijdens het opnemen van Once in a Lifetime, als de doorsnee bebopper op een gemiddelde jamsessie in de jaren '40. Paolo Conte (6 juli) begon naar het schijnt z’n carrière als vibrafonist in jazzclubs. Vibrafonist. Tom Jones (3 juli) zit al zolang in het muzikale landschap dat hij de geboorte van de jazz wel moet meegemaakt hebben. En The Roots (8 juli)? Misschien was de programmator in de war toen hij hoorde over hun samenwerking met Jay-Z. 

Sanders & Standards 

De jazzer mag op z’n beide oren slapen: het festival verkoopt haar ziel niet. Of toch niet zolang er nog jazzlegendes rondlopen. De 77-jarige tenorsaxofonist Pharaoh Sanders (7 juli), ooit begonnen onder leiding van Coltrane, is nog springlevend. Vrees niet: ook al is Sanders historisch gezien een pionier in de avant-garde, toch speelt de man tegenwoordig ook graag eens een toegankelijke standard. Ver van de herkenbare Amerikaanse jazz is er ook de immer intieme Melanie De Biasio: na drie uitverkochte AB’s mag onze rijzende ster terecht headlinen op zondag 1 juli. De minst bekende naam onder de headliners is wellicht de recent gevormde supergroep Hudson (5 juli). Deze fusionband met o.a. gitarist John Scofield en drummer Jack DeJohnette coverden voorheen al Lay Lady Lay van Bob Dylan in een jazzy reggaejasje. Wie weet nemen ze Talking Heads ook ooit wel eens onder handen.