Heb jij schrik voor een zombie-invasie als in 'The Last of Us' of 'The Walking Dead'? De ziektes uit de series bestaan wel degelijk, lopen we echt een risico?
Schimmelende beestjes
De Cordyceps-schimmels zijn een verzameling van schimmels die parasiteren op verschillende levende wezens. De infectie uit 'The Last of Us', die mensen tot zombies verandert, is gebaseerd op deze soort schimmels. Het bekendste voorbeeld is de Ophiocordyceps unilateralis die mieren infecteert en hun lichaam overneemt, best griezelig dus. De mier wordt eigenlijk een marionet in het wrede spel van de schimmel. Het arme diertje dient als voedsel voor de schimmel, die het centrale zenuwstelsel van die mier overneemt. Over een periode van enkele dagen ontspruiten paddenstoeltjes uit het lichaam van de mier, en heeft ze geen enkele controle over waar ze heen gaat en wat ze doet. De schimmel dirigeert de mier naar de top van een plant waar ze uiteindelijk sterft, zo kan de schimmel haar sporen de lucht in sturen. Een van die sporen komt op zijn beurt terecht op het exoskelet van een andere mier, die hetzelfde lot ondergaat.
De infectie uit 'The Last of Us', die mensen tot zombies verandert, is gebaseerd op de Cordyceps-schimmels
Andere Cordyceps infecteren ook rupsen of spinnen, maar wij lopen geen risico op een infectie. De schimmel is voor ons zelfs eerder goed nieuws, ze bevat een stof die antikankereigenschappen heeft en blijkt ook lekker in de soep.
Schuimbekkend gegrom
Overgedragen van dier op mens via een beet, lijkt hondsdolheid heel erg op de klassieke zombievirussen uit films zoals '28 Days Later' of series als 'The Walking Dead'. Het virus dat hondsdolheid veroorzaakt is een akelig beestje dat het besmette organisme tot handelen dwingt die het normaal niet zou stellen. Dieren zoals vossen, die normaal gezien mensenschuw zijn, zullen wanneer ze besmet zijn juist toenadering zoeken en proberen om het virus via een beet door te geven. Een besmet dier herken je aan de typische schuimbek.
Hondsdolheid dringt het centrale zenuwstelsel binnen zonder dat ons immuunsysteem er iets van merkt. Wanneer het virus de hersenen bereikt, kan het invloed uitoefenen op het gedrag van de besmette persoon. Dit verklaart de typische hydrofobie die besmette mensen vertonen. Omdat het virus via speeksel doorgegeven wordt, zorgt het ervoor dat de besmette persoon alle contact met water vermijdt om te voorkomen dat het speeksel weggespoeld zou kunnen worden.
Gelukkig bestaat er, in tegenstelling tot de meeste virussen uit zombiefilms, wel een vaccin tegen het virus. Dit moet echter op tijd toegediend worden, want eenmaal het virus het centrale zenuwstelsel geïnfiltreerd heeft, kan je de doodsklokken luiden. Wie gebeten is door een besmet dier, rept zich dus het best zo snel mogelijk naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis.
Reactie toevoegen