Droog, droger, droogst: fiscaal recht

Er zijn twee zekerheden in het leven: de belastingen en je buis voor fiscaal recht. Toch doen de lesgevers aan de Faculteit Recht en Criminologie een verdienstelijke poging om de materie aantrekkelijk te maken.

 

Slagen ze daarin? Neen. Dat ligt niet aan hen: van water kan je nu eenmaal geen zoetsappige chardonnay maken. Twaalf weken lang sleuren ze je door het kluwen van roerende voorheffingen, aftrekbare beroepskosten en heffingsgrondslagen. Handige info, maar hierbij zien ze wel de meest felbegeerde toepassing voor de gemiddelde, neoliberale rechtenstudent over het hoofd: hoe je die belastingen kunt ontduiken. De Jean-Pierre Van Rossems in de aula blijven dus op hun honger zitten, de Megan Desaevers komen waarschijnlijk niet eens af. Het is niet de enige verwachting die niet ingelost wordt: een van de proffen heet Bart Peeters, maar heeft geen connecties met Sinterklaas.

Restaurantkosten zijn voor 69% aftrekbaar, maar toch zal fiscaal recht nooit sexy worden

Je rots in de branding is je codex, maar ook die laat je redelijk vroeg in het semester in de steek. De tekst is onleesbaar. Zelfs de zatte eerstejaarsstudent die om halfdrie 's nachts een lallende monoloog afsteekt in de Overpoort weet zich helderder uit te drukken dan het Wetboek Inkomstenbelastingen. Als klap op de vuurpijl drukken de genadeloze oefeningen je met je neus op je beperkte mathematische capaciteiten, al zijn die nog net goed genoeg om te weten dat je er met je 9/20 somber voor staat. Na het examen blijf je verward, gedesoriënteerd en kwetsbaar achter, maar weet je tenminste wel eindelijk hoe btw-carrousels werken. Het moge duidelijk zijn: restaurantkosten zijn dan misschien wel voor 69% aftrekbaar, maar toch zal fiscaal recht nooit sexy worden. 

 

0
Gemiddeld: 5 (1 stem)

Reactie toevoegen