Achter de bouwstellingen van de Plateau-Rozier schuilt een verborgen pareltje. Die imposante indruk verdwijnt al snel wanneer je het gebouw binnenwandelt. Bestaat er nog een rooskleurige toekomst voor de meest verwarrende UGentcampus?
Eind 19e eeuw werd duidelijk dat de campus aan de Voldersstraat, toen nog de enige campus van de Universiteit, te klein was. Toenmalig stadsarchitect en hoogleraar architectuur Adolphe Pauli werd aangesteld om een nieuw gebouw te ontwerpen. Hij haalde zijn inspiratie uit de polytechnische scholen van de Duitstalige wereld. Die maakten gebruik van rustige binnenkoeren omringd door gangen en auditoria. Het zou een monument worden bovenop de heuvel, maar niet te ver van de binnenstad om de studenten niet kwijt te raken. De site van het Bataviabeluik, een van de meest beruchte arbeiderswijken in het land, werd uitgekozen en vervolgens gesloopt, zonder enige inspraak van de bewoners. Dat werd gezien als een soort schoonmaak. Het nieuwe gebouw bestond uit twee delen. De kant van de Rozier huisde de wetenschappers terwijl de kant aan de Plateau de ingenieursscholen onderbracht. De kant aan de Rozier had aanvankelijk maar één verdieping.
Door de jaren heen werden er veel dingen aangepast. Nog maar zeventien jaar na de opening kreeg de sterrenwacht een plaatsje in het gebouw, samen met een extra verdieping op de middenvleugels. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het complex een Duitse kazerne. Vanaf de jaren vijftig liepen de verbouwingen uit de hand, de binnenkoeren werden volgebouwd met auditoria en labo's, daken werden (slecht) vervangen, gangen werden lokalen en het overzicht raakte zoek.
Wie vandaag aan het gebouw passeert, wordt langs alle kanten geconfronteerd met verbouwingen en sloperijen. Maar wat gebeurt er precies? Al sinds 2008 werkt de UGent aan de totaalrestauratie van de campus, met als eerste stap de gevelrestauratie aan de Jozef Plateaustraat en de Rozier. Het duurde zes jaar om de vervallen grijsachtige laag weg te werken en de lichte natuursteenkleuren terug in ere te herstellen.
Momenteel zit de renovatiewerken in de tweede fase: de binnenkoeren. Het team van architecten wil daar gezellige verblijfsplekjes van maken. Goed nieuws voor al wie tijdens de pauzes eens ergens anders wil zitten dan op de trappen. Al is het helaas wel wachten tot 2026.
Wie vandaag het gebouw passeert, wordt langs alle kanten geconfronteerd met verbouwingen en sloperijen
De derde fase van de totaalrestauratie zou in 2028 van start gaan en richt zich op het interieur. Hierbij zijn bereikbaarheid en duurzaamheid prioriteit. De bibliotheekvleugels Loveling en Magnel worden een geheel. Gedaan dus met door Auditorium D te lopen om naar de andere kant van het gebouw te gaan. Naast het circulatieplan dat het doolhof moet ontcijferen, zal er ook worden ingezet op energetische ingrepen. Concreet zal Plateau-Rozier tegen 2032 voorzien zijn van nieuwe isolatie, een moderne luchtcirculatie en nieuwere technologie in de aula's. Dit alles zonder de neoclassicistische stijl van architect Pauli op te offeren. Helaas zal dat niet meer voor de huidige generatie studenten zijn, maar de eeuwige studenten onder ons hebben wel al iets om naar uit te kijken.
Reactie toevoegen