Artificiële flop: The Beatles en AI

Of ze nu 'vrouwelijke' kleding dragen als Harry Styles of ongewoon sexy op naaldhakken dansen als Prince, muziekhelden worden overal op fluweelzachte handen gedragen. Zelfs artificiële intelligentie rijkt niet tot hun sterrendom.

Tijdens de oorlogsjaren werden er vier baby's geboren in de Engelse industriestad Liverpool – John Lennon, Paul McCartney, George Harrison en Ringo Starr. Ze werden The Beatles. Ze stolen elk kloppend meisjeshart en groeiden uit tot de popsterren van hun generatie, in een tijd van met bloemen versierde haardossen en kleurrijke Volkswagenbusjes. De popsterren van de eenentwintigste eeuw kunnen er daarentegen een beetje anders uitzien. Door artificiële intelligentie (AI) bestaan ze soms zelfs enkel in de virtuele wereld. Het klinkt een beetje raar, maar met de nieuwste technologie kan het. Ash Koosha ontwierp bijvoorbeeld Yona, een virtueel personage dat muziek uitbrengt die volledig gemaakt is door artificiële intelligentie.

De teksten van Yona lijken afkomstig van Google Vertalen en klinken als een piepende trein op een winterse ijsdag. Het beroep van artiesten van vlees en bloed is dus nog zeker niet in gevaar. Toch is de technologie interessant om nieuwe muzikale opties te ontdekken. Het kan, bijvoorbeeld, genres met elkaar combineren en suggesties aanreiken voor bestaande artiesten. Stromae hielp zo muziek componeren voor het album 'Hello world' met behulp van artificiële intelligentie. Muzikanten werken al langer met AI. Ook David Bowie schreef sommige van zijn teksten met behulp van artificiële intelligentie. Wie op Bowie stemt tijdens de eindejaarslijstjes stemt dus eigenlijk op een halve robot – je stemt dus beter op de Belgische rockband Gorki.

De muziek klinkt metalig en doet denken aan de ruis van een oude televisie zonder bereik

De technologie van AI ontwikkelt razendsnel door deep learning. Dit is een manier om gigantische hoeveelheden data te analyseren met behulp van neurale netwerken. Die worden ontworpen om informatie te verwerken op een manier die natuurlijk is voor mensen, al kan je het bij zo'n netwerken manueel finetunen. De kern van AI-muziek zit in de slagzin 'learn by example'. David Cope schreef zo een computerprogramma dat muziekstukken van Bach analyseert. In de stijl van dit genie componeerde het computerprogramma nieuwe muziek, en die is zo gedetailleerd en subtiel dat zelfs kenners niet kunnen aanduiden of het om een imitatie of een origineel gaat. Toen ze tijdens een sociaal experiment werden beetgenomen, verlieten ze boos de concertzaal.

Rage against the espresso machine

AI houdt zich ook bezig met het meer serieuzere werk in de muziekwereld, namelijk het Eurovisiesongfestival. Sinds 2020 wordt er elke zomer een AI-songfestival georganiseerd in Luik. Teams uit verschillende landen nemen het tegen elkaar op. Met bangers als 'Rage against the espresso machine' evenaart de AI-variant moeiteloos de andere muziekhoogmis in mei. Ook The Beatles werden het onderzoeksobject van AI. Uit het Beatles-archief filterde een computersysteem een nieuw liedje genaamd 'Daddy's car'. Wie naar het liedje luistert, herkent meteen het bekende kwartet. Toch merk je dat er iets niet klopt: de muziek klinkt metalig en doet denken aan de ruis van een oude televisie zonder bereik. Ten slotte kan je stellen dat AI nog een lange weg heeft af te leggen voor het zich in je Spotify-jaaroverzicht kan nestelen. John, Paul, George en Ringo zijn echt niet zo makkelijk te verslaan.

Nog geen stemmen

Reactie toevoegen