Tussen de situaties en de crisissen door besloot ik om Tinder toch nog een kans te geven. Na alle 'wanna fuck?'-berichtjes had ik de app des duivels namelijk van mijn gsm gegooid.
Het beloofde een prachtige date te worden. Het café waar Soske (niet zijn echte naam, ter verduidelijking) en ik hadden afgesproken bleek dicht te gaan, exact op het moment dat we aankwamen. We lieten ons niet kennen en sprongen op de fiets richting het Mechelseplein in Antwerpen. Heel gezellig, met veel leuke en hippe cafeetjes. Moest het nu toch kunnen dat de volledige vriendengroep van mijn toenmalige onduidelijke situatie gezellig eentje zit te drinken op hetzelfde plein.
"Oké, geen probleem", overtuig ik mezelf, "Ik zeg even hallo tegen iedereen en ik zoek ons een leeg tafeltje." Zoals elke ontmoeting met iemand waarvan je eigenlijk geen flauw idee hebt wie die persoon is, begon het gesprek een beetje roestig. Soske was net drie weken single nadat zijn vriendin hem had bedrogen met één van zijn vrienden en dit bleek zijn eerste tinderdate ooit te zijn. De rest van de avond werd een soort Mexican standoff van mentale problemen. En ik had het absoluut niet verwacht, maar hij was de duidelijke winnaar. Met voorsprong.
Toen Soske 17 jaar oud was, kreeg hij een psychose. Hij werd toen twee maanden opgenomen in de psychiatrie. En nu wordt het verhaal een Wattpadfanfiction. Hij begon iets met een stagiair-verpleegster die in de psychiatrie werkte. Maar, in zijn woorden, hij was echt niet 'helemaal honderd'. Meer heeft hij over de totaal ongepaste situatie niet gezegd.
Niet vaak hoor, echt maar één keer per week wat lijntjes
We babbelden gezellig verder over alle trauma's, depressies en andere mentale chaos afgewisseld met vragen zoals 'wat is jouw favoriete chipssmaak?'. Ergens onderweg in het gesprek namen we een zijweg en zaten we ineens op de route 'alcohol en drugs'. Nu, ik ben op dat vlak een heilig boontje. Er is nog nooit een safke zelfs maar in de buurt van mijn lippen geweest, laat staan harddrugs. Soske daarentegen doet "af en toe wel zo wat cocaïne of zo. Niet vaak hoor, echt maar één keer per week wat lijntjes." … Meer dan 'Haha lol' kwam er niet als reactie uit mijn mond. En toen ging het weer over welke sporten hij beoefende als kind.
De laatste afslag op de autostrade waar we met 130 per uur over knalden, was die van "en naar wat ben jij op zoek?". Een vraag waar ik natuurlijk geen antwoord op had. Ik had Tinder gedownload uit verveling. Ik zat daar enkel om mezelf te bewijzen dat ik niets voelde voor de hiervoor genoemde 'situatie'. Dus mijn antwoord op zijn vraag was "Pff, geen idee man.", en dat was dan ook direct het einde van het dorp dus gingen we terug de snelweg op.
De hele date was een interessante actiefilm op VTM met reclameonderbrekingen op onverwachte momenten. Ik klaag niet, het was best grappig en in ieder geval beter dan series bingewatchen in mijn bed met mijn knuffel Dippie de Diplodocus.
Reactie toevoegen