EHBO: Eerste Hulp Bij Onderzoekspapers

Help! Hoe ziet een thesis eruit?

Je begint een thesisproject best met het maken van een zo duidelijk mogelijk schema van hoe je thesis er gaat uitzien. In korte lijnen ziet dat er meestal als volgt uit: je begint een thesis steevast met het schetsen van de situatie. Hierin beschrijf je je eigen motivatie, de staat, en de setting van jouw onderzoek. In de motivatie beargumenteer je waarom je dit onderzoek in de eerste plaats begonnen bent. Je hoeft dit niet altijd expliciet te vermelden; sommige onderzoeken vermelden de motivatie impliciet bij de probleemstelling, anderen vermelden het helemaal niet. Zelfs als je beslist om de motivatie niet te melden is het nog steeds handig voor onderzoekers om hier op terug te vallen. Bij de staat van het onderzoek schets je wat andere onderzoekers al gevonden hebben. Dit is de state of the art, het bredere plaatje van welk onderzoek al gedaan is rond relevante onderwerpen. In de setting bespreek je jouw specifieke onderzoekscontext. Dit is de specifieke situatie van het huidige onderzoek. Het bespreken van de staat en setting van je onderzoek wordt verwezenlijkt aan de hand van reeds bestaande literatuur en wordt daarom ook de literatuurstudie genoemd.

Wanneer de situatie geschetst is, introduceer je het probleem. Dit is de precieze vraag die je als onderzoeker wilt beantwoorden in jouw specifiek onderzoeksproject. Dit staat dan ook in direct verband met de staat en de setting. Afhankelijk van je discipline wordt dit hypothese, focus, onderzoeksvraag of onderzoeksdoel genoemd.

Wie een probleem heeft, zoekt een antwoord. Hiervoor beschrijf je de methodologie en de methoden die je gebruikt in je onderzoek. Wat heb ik gedaan en waarom? Hoe is het onderzoek gevoerd en wat zijn daar de onderliggende redenen en theorieën voor om het verloop van het onderzoek te verantwoorden?

Een goede planning maken is belangrijk, zowel voor jezelf als voor je promotor

Ten laatste maak je ook een evaluatie. Hierin bespreek je de resultaten van de data-analyse en evalueer je het onderzoek zelf. Voor de resultaten beschrijf je je bevindingen van de data-analyse op een objectieve manier. In de discussie of conclusie kan je deze objectieve resultaten dan interpreteren aan de hand van andere data en literatuur.

Help! Ik geraak niet in actie

Natuurlijk is het allemaal goed en wel om te weten hoe een thesis er moet uitzien, maar je moet dat ding natuurlijk ook wel nog geschreven krijgen. Dat je geen 20.000 woorden op een avond kan schrijven, zoals je misschien met je andere onderzoekspapers deed, is evident. Een goede planning maken is daarom belangrijk, zowel voor jezelf als voor je promotor(s). Probeer af te spreken met je begeleiders wanneer je welke zaken af zal hebben, zodat je op tijd feedback kan krijgen. Een onderbelichte tip hierbij is dat je best ruimte laat voor plannen die veranderen of stukken die langer duren dan gedacht. Maak dus een planning, maar zorg dat die relatief breed in elkaar zit, waarbij je genoeg ruimte hebt om te schuiven indien nodig.

Probeer daarom ook best zo helder mogelijk te communiceren met je begeleider(s). Veel studenten zijn bang om een mailtje te sturen met vragen of bedenkingen, maar zoiets doe je beter te vroeg dan te laat. Zelfs al heb je niks te zeggen kan het soms lonen om een update te sturen. Zo weet je begeleider ook meteen dat de volgende meeting niet lang gaat duren. Je hebt overigens zelden niks te vertellen over je thesis, want je zal altijd wel iets van voortgang hebben gemaakt.

Tip: wees niet bang om zaken te veranderen

Deze voortgang neemt namelijk vele vormen aan. Studenten hebben de gewoonte om enkel tastbare delen van de thesis mee te tellen. Dit gaat dan vaak om uitslagen van analyses, tabellen aan de hand van surveys en natuurlijk ook geschreven stukken tekst. Een onderzoek is echter veel meer dan dat. Het bestaat ook uit gesprekken met vrienden of collega's, het maken en hertekenen van structuren, het af en toe eens wegstappen van je project, enzovoort. Reken ook deze zaken mee als je je eigen voortgang peilt. Houd desnoods een soort dagboek bij waarin je schrijft wat voor inzichten of interessante ideetjes je gekregen hebt doorheen je onderzoek. Op die manier vergeet je ook niet waar je dat ene idee nu gehaald hebt en kan je bijhouden wat voor jou de beste manieren zijn om voortgang te boeken in je onderzoek. Onderzoek is namelijk ongelooflijk persoonlijk, en wat voor jou een goed onderzoeksproces is, kan voor je vrienden knettergek lijken. Zo is er zeker één iemand op deze wereld wiens onderzoek zich volledig in hun hoofd bevindt, alvorens het op zeven dagen compleet uit te schrijven.

Help! Ik zit vast

Dit leidt ons naar onze laatste tip: wees niet bang om zaken te veranderen. Onderzoek is voor (bijna) iedereen een ongelooflijk warrig proces. Soms begin je vol goede moed aan een bepaald idee dat je wil uitwerken, maar besef je al na een paar weken of maanden dat het niks gaat worden en dat iets anders veel interessanter is. Dit kan ook kleinere vormen aannemen: soms werk je een bepaalde piste uit die achteraf niet zo interessant blijkt te zijn, of stel je een vraag in je survey die achteraf nutteloos blijkt. Zulke dingen gebeuren. Houd dus niet keihard vast aan je originele idee en plan, maar durf zaken te veranderen waar nodig. Ook dat is een manier van lief zijn voor jezelf: durven toegeven dat het soms anders moet.