Het is wellicht geen verrassing dat de meeste wetenschappers er een behoorlijk vreemd gevoel voor humor op nahouden. Al die tijd met hun neus in de boeken, daar komen rare toestanden van. Hoe amuseert de labojasdragende professor zich?
Humor is de voortreffelijkste remedie tegen de dagdagelijkse sleur der dingen. Woordgrapjes, pranks en grove moppentapperij helen elke kwaal en smaken kunnen daarin verschillen. Nu blijkt echter dat het groepje intellectuele krachtpatsers dat zich bezighoudt met de uitbreiding van het menselijk kennisbestand er wel een heel eigenaardige onderonsjescultuur op nahoudt: onbestaande auteurs, allerhande beestjes die kunnen schrijven en satirische knipogen naar de maatschappij.
Beestenboel
Wat doe je als je per ongeluk jouw paper in de wij-vorm in plaats van de ik-vorm hebt geschreven en er is slechts één auteur? Overweldigd door het vooruitzicht zijn paper minutieus te moeten overdoen, besloot fysicus Jack H. Hetherington zijn poezenbeest als co-auteur te registreren. Chester, de Siamese kat, werd F.D.C. Willard gedoopt (Felis Domesticus Chester) en zodoende was het probleem opgelost. Deze slimme kater publiceerde niet veel later zelf ook een paper − in het Frans nog wel! Het duo werd wereldberoemd eens duidelijk werd dat de fictieve Willard vier poten en een staart had en naar het pseudoniem werd nadien soms nog gerefereerd in voetnoten van papers afkomstig van auteurs die het mopje wel genegen waren.
Over slimme beesten gesproken: honden zijn over het algemeen wel intelligent. Ollie, de staffordshireterriër, is wellicht de pienterste van al. Wederom is een verveelde mens de bron van alle geestigheid: na Ollie meermaals te hebben ingezet als medisch onderzoeker in antwoorden op scammails van journals, werd plots aan het arme beestje gevraagd of het misschien geen paper zou willen peerreviewen. Uiteindelijk, ettelijke jaren later, blijft Ollie de hond een geapprecieerd lid van de redactieraad van een invloedrijke journal.
Auteurs Zonder Naam
Josiah Stinkney Carberry is professor aan Brown University, gespecialiseerd in 'psychoceramiek' en bovenal geheel fictief. Zijn uitvinder, John William Spaeth, Jr. verveelde zich kennelijk te pletter anno 1929 en verzon de man als spreker in een fictief gastcollege dat dus nooit heeft plaatsgevonden. Professor Carberry is sindsdien een veelgevraagde gastspreker die elke vrijdag de 13e en elke 29ste februari toevallig niet komt opdagen voor zijn eigen gastcolleges. In de vele lokalen van Brown University kunnen gedurende die datums gebroken keramische potten allerhande gevonden worden − ter verwijzing naar de specialiteit van de fictieve prof − waarin studenten zelfs donaties mogen achterlaten.
Ollie de hond blijft een geapprecieerd lid van de redactieraad van een invloedrijke journal
Vergelijkbare gevallen zijn wereldwijd te vinden. Zo schreef de onbestaande Franse filosoof Jean-Baptiste Botul − aanhanger van het botulisme − het meesterwerk 'The Sexual Life of Immanuel Kant' en was de mysterieuze fysicus Thomas Kyle trotse ontdekker van het element 'administratium' − hij kreeg er zowaar een Ig Nobelprijs voor! Variaties als 'bureaucratium' zijn eveneens bekend in wetenschappelijke kringen. Dit element zou een negatieve halveringstijd hebben en wordt mettertijd steeds massiever. Laat ons het erop houden dat wetenschappers heus grappig zijn, maar hun humor moet je liggen.
Reactie toevoegen