De eerste lockdown: door velen herinnerd als die periode waarin we allemaal een beetje gek werden. In het kader van een algemene psychose gaf die tijd ons ook de videogame 'Among Us'. Een moordmysterie met mogelijks de ideale democratie.
In 'Among Us' loop je als astronautje, of 'kosmonautje' voor de kameraden, rond op een ruimteschip om onderhoudstaakjes te verrichten. Er zijn echter enkele spelers, de impostors, wiens job het is om de rest te vermoorden. Het is dan aan de niet-moordlustige groep, de crewmates, om te achterhalen wie die impostors zijn en ze door middel van zeer democratische methoden ostentatief het ruimtetuig uit te gooien. Sterker nog: als we naar de ruimteschepen van 'Among Us' kijken vanuit het oogpunt van de participatietheorieën uit de politieke wetenschappen, zien we een bijzonder gesofisticeerde democratievorm voor een moordmysterie in de ruimte.
Een stemming in 'Among Us' is vrij simpel. Wanneer een lijk ontdekt wordt op het schip, wordt een vergadering bijeengeroepen. Op die vergadering wordt voor een bepaalde tijd gepraat over wie verdacht wordt van de moord. Nadat die periode afloopt, volgt een stemming: iedereen brengt een stem uit op wie zij denken dat een bedrieger is en de speler waarvoor het meest gestemd is, wordt buitengegooid. Vanuit politicologisch oogpunt kunnen we dit beschrijven als een hybride van twee democratievormen: de directe en de deliberatieve democratie.
Een democratisch-legitieme beslissing van wie het schip wordt uitgegooid
Een directe democratie is een democratie waarin iedere burger rechtstreeks kan stemmen op een politieke beslissing, zoals bij een referendum. Bij een deliberatieve democratie wordt naar consensus gezocht via overleg. Mensen praten met elkaar over een politieke kwestie en werken samen naar een beslissing. In de discussieperiode van 'Among Us' herkennen we de deliberatieve democratie, in de stemming herkennen we de directe variant.
Vanuit het standpunt van de politieke wetenschappen wordt verwacht dat een deliberatieve democratie bepaalde voordelen oplevert. Zo zouden discussianten beter zijn in het beargumenteren van standpunten (het sociaal leren-argument), zouden er betere beslissingen genomen worden en hebben die beslissingen een groter draagvlak. Dit komt op het ruimteschip van 'Among Us' wel van pas. Elkaar overtuigen is van vitaal belang, dus kan je je vermoedens van schuld maar beter degelijk onderbouwen. Ook het delen van kennis en inzichten zou tot een betere beslissing leiden.
Waar een deliberatieve democratie op consensus bouwt, wordt in 'Among Us' gekozen om op het laatste moment toch voor een directe democratie te gaan. Gelukkig heeft een directe democratie een ander voordeel: inclusiviteit. Niet iedereen kan zijn zegje doen tijdens een discussie, maar iedereen wordt wel betrokken bij de stemming. Dit leidt dan weer tot een zeer democratisch-legitieme beslissing van wie het schip uitgegooid wordt, aangezien iedereen meebeslist en een gelijke stem heeft.
In die zin is 'Among Us' een beetje het participatieve beste van twee werelden. Iedereen wordt betrokken en beslissingen worden op voorhand grondig overlegd. Helaas was dit paradijs van de politieke besluitvorming geen lang leven beschoren en werd de vrije discussietijd in een vorige update vervangen door een beperkend systeem van vaste dialoogopties. O tempora, o mores.
Reactie toevoegen