KultuurKort

Muziek – Ultra Mono (IDLES)

Ultra Mono komt binnen met een allesverwoestende stormram, eist alle aandacht in de kamer op en duwt hét medicijn tegen 2020 door je keel. De derde plaat van de Britse punk-outfit IDLES speelt verder op wat hen in het verleden al menig succes verleende: no-nonsense punk die gehoord wil worden. Voeg hieraan de poëtische teksten toe van frontman Joe Talbot en je hebt een winnende combinatie. Zijn stijl op dit album verschilt van het vorige 'Joy as an Act of Resistance' in die zin dat het, voor zover dat mogelijk was, nog directer is. De band is er ditmaal op gebrand geen enkele lettergreep te verspillen en herleidt zichzelf tot de essentie. Dit als aanklacht tegen de overvloed aan alle, vaak verkeerde, info die 2020 ons al bezorgd heeft. Zo zingt Talbot in het nummer 'Anxiety':

"Our government hates the poor

Cold leaders, cold class war

Keeping drugs you can't afford

So the poor can't buy the cure"

Brutaal eerlijk, kort en rauw. Die manier van schrijven is aanstekelijk. Elk nummer voelt aan als een anthem waarbij je je makkelijk vijfhonderd mensen kan voorstellen die het nummer meeschreeuwen. Ook muzikaal speelt de band het zonder al te veel verrassing. Zoals op eerdere platen zijn de bas en drum de constante die de ruimte geven voor Talbot en de gitaristen om een chaotische sound te creëren. Deze aanstekelijkheid en recht-voor-de-raap-stijl heeft echter een keerzijde: veel variatie kent het album niet. Maar is dat echt een probleem als de formule die de band gebruikt zo naadloos en met zoveel grootsheid wordt uitgevoerd? 'Ultra Mono' doet je hart sneller slaan, doet je geloven in verandering en is een must voor iedereen die genoeg heeft van vastgeroeste waarden en versleten dogma's. 

Game – Among Us

Een groep astronauten zit vast op een ruimteschip en voert taken uit om het draaiende te houden. Helaas heeft niet iedereen goede bedoelingen. Een saboteur werkt tegen en moordt de harde werkers uit. Wat klinkt als een akelige film van Ridley Scott, is eigenlijk het concept van een simplistische en cartoonachtige game. Uitgebracht in 2018 en na twee jaar waarin de game weinig aandacht kreeg, ontplofte het van de populariteit deze zomer onder invloed van Twitch-streamers.

Het principe is niet nieuw en kan bekend klinken bij liefhebbers van het spel 'Weerwolven'. Toch is 'Among us' verslavend door de gelimiteerde communicatie en stijgende paranoia. De impostor moet strategisch te werk gaan, chaos veroorzaken, volmondig liegen en afgezonderde bemanningsleden een kopje kleiner maken. De crewmate moet collega's in de gaten houden en taken tot een goed einde brengen.

Tijdens de bijeenkomsten discussiëren levende astronauten en stemmen ze op een verdachte. Dit is een chaos van beschuldigingen, alibi's en leugens. Veel spelers worden 'sus' (suspicious) genoemd, maar enkel diegene met de meeste stemmen wordt van het schip gegooid. Dan krijg je te horen of je een onschuldig bemanningslid de dood hebt ingestuurd of niet. De game blijft duren tot alle daders zijn ontdekt, of de bemanning is uitgeroeid.

Door het kleine team dat aan 'Among us' werkt, heeft de game soms een klungelige uitstraling en veel problemen. Er zijn talloze cheats te vinden, spelers vertrekken regelmatig in online games en vaak zijn er niet genoeg servers om iedereen te laten spelen. Ondanks dit alles brengt de game uren aan plezier voor spelers die de regels respecteren of vriendschappen willen testen die zelfs 'Uno' kunnen doorstaan.