Wie had ooit gedacht dat de emotionele struggles van iemand die meer man dan paard is een realistischer beeld zouden geven van allerlei mentale problemen dan Oprah, Dr Phil en 13 reasons why samen? Met een topcast, waaronder Will Arnett, Alison Brie en gastoptredens van Angela Bassett, en met een fenomenaal script, haalt deze serie emoties los waarvan je vergeten was dat je ze had.
De serie gaat over het gelijknamige hoofdpersonage, Bojack Horseman en zijn dolle fratsen als doorleefde en uitgespuwde ex-hollywoo(d)ster, vooral bekend uit het jaren ‘90-programma Horsin’ Around (pun intended). De vijf seizoenen volgen zowel zijn leven als dat van een brede waaier aan achtergrondpersonages, bestaande uit een immer veranderende en toch vaak terugkerende cast van vrienden, familie, rivalen of betaalde hulpjes in een knotsgek plan. Doorheen de seizoenen leren we Bojack echter écht kennen. Toegegeven, hij leert ook zichzelf kennen wanneer hij leert dat dit proces van telkens weer de boel verkloten, het dan weer moeten oplossen en tussendoor je problemen verzuipen in feestjes en drank misschien toch niet zo gezond is als hij eerst dacht.
Daarnaast zorgt de enorme diversiteit aan personages, die trouwens allemaal deftig voorgesteld en uitgediept worden, dat er zeker wel eentje tussen zit waar de kijker zichzelf in herkent. Misschien zelfs meerdere. De hoofdpersonages hebben ook allemaal hun korte kantjes en zijn, zelfs al zijn ze vreemd gekruist met dieren, zo menselijk dat ze zo uit de echte wereld zouden kunnen geplukt zijn. Hét voorbeeld bij uitstek hiervan is natuurlijk Bojack zelf, maar ook zijn manager (Princess Carolyn), rivaal (Mr. Peanutbutter) en beste vriendin/ghostwriter Diane krijgen meer dan genoeg screentime, waardoor je hen ook als echte mensen leert zien en niet gewoon als achtergronddecoratie voor wat er in het leven van Bojack gebeurt.
De serie slaagt erin relevant én grappig te zijn. Wanneer vrouwen wapens beginnen dragen om af te geraken van alle seksuele intimidatie waarmee ze op straat geconfronteerd worden, verbant het politiek hoofdorgaan van de staat Californië (dat overigens volledig uit blanke, oude mannen bestaat) blijkbaar liever wapens dan dat ze vrouwen met respect en waardigheid behandelen. Schrijnende satire, die je tussen het lachen door wel met een wrang gevoel achterlaat.
Bovendien is de emotionele diepgang die deze serie siert, ongekend in deze tijden. De verhaallijn is per seizoen altijd uniek en kan los van de andere bekeken worden. Het overkoepelende thema van Bojacks gevecht tegen zijn eigen teleurstelling en pijn wordt prachtig uitgesponnen over de vijf seizoenen. We zien echter niet alleen een beeld van een hyperbekende man (of paard) die zijn eigen leven constant verkloot en weer moet opbouwen. We zien vooral een beeld van een persoon die, hoe hard hij ook probeert de juiste keuzes te maken, toch altijd weer op een verkeerd spoor terecht komt omdat hij de geesten van het verleden niet kan achterlaten en zijn brein hem dwingt om iedere negatieve spiraal helemaal tot het dieptepunt te volgen. Hilarisch, maar emotioneel dieper dan in deze tijden gewoon is. Bojack Horseman is dé serie voor iemand die tijdens de examens eens een goed verzetje en wat begrip nodig heeft.
Reactie toevoegen