Gent telt negen grote musea, maar waar het MSK en het Huis van Alijn al eens ideale datelocaties zijn, lijkt het MIAT onbekend en onbemind. Wat schuilt er achter die torenhoge gevel aan Minnemeers?
Het MIAT staat voor ‘Museum over industrie, arbeid en textiel’. Het neemt je mee op een historische trip die begint bij het Gent van het einde van de 18de eeuw. De eerste industriële revolutie op het vasteland koos toen Gent als uitvalsbasis, toen al een belangrijke ambachtelijke stad. De geschiedenis van de industriële samenleving bepaalde voor een zeer groot deel het DNA van de stad zoals we ze nu kennen. Daarom verdient het verhaal enige aandacht en werd het MIAT in 1991 gevestigd in de voormalige katoenspinnerij 'Desmet-Guequier'.
Amper betaald werken
Oorspronkelijk was het MIAT een katoenspinnerij met een stoommachine. In 1830 kwam daar ook een weverij bij. Die eerste activiteit werd na een overname losgelaten. Tot in 1975, 145 jaar later, bleef de weverij draaien. Ze wist de crisis in de katoenindustrie ten gevolge van de Amerikaanse burgeroorlog en een fusie met acht andere spinnerijen aan het begin van de Eerste Wereldoorlogte te overleven. Er werd uiteindelijk een einde aan het verhaal gesponnen toen beslist werd de afdeling te sluiten, ondanks hevige betogingen van de drie grote vakbonden.
Vandaag is de grote bedrijvigheid verdwenen uit het Manchesteriaanse fabrieksgebouw. Je kan er nu rustig verkennen hoe de industrialisatie (met betrekking tot textiel, maar ook andere sectoren) in de geschiedenis heeft plaatsgevonden. Het museum wil ook aandacht schenken aan de hedendaagse textielindustrie. Vorige week vond er het 'Fair Fashion Fest' plaats. Dit project van 'Gent Fair Trade' wil tonen dat duurzame mode niet saai hoeft te zijn, en klaagt de wantoestanden in sweatshops in lageloonlanden aan.
Betalen om te mogen werken
Het kan zijn dat observeren hoe andere mensen werkten terwijl jij rustig kennis opdoet nogal elitair overkomt. Geen nood, je krijgt er ook de kans om in een aantal workshops zelf de handen uit de mouwen te steken. Je kan leren katoen bewerken, letterzetten of drukken om vertrouwd te raken met de manier waarop kranten en allerlei ander drukwerk vroeger in productie werd gebracht. Voor de workshops moet je wel meestal een aardige som geld neertellen. Wat zouden die arbeiders daarvan gevonden hebben, betalen om te mogen werken?
Reactie toevoegen