Recensie: 'Er wordt naar u geluisterd'

Wim Helsen

Wim Helsen toont u in zijn nieuwe zaalshow the fun in funeral. We komen terecht in de wereld van een funerair medewerker die buiten zijn eigen wil de rampzaligste begrafenis ooit verzorgt. Of hij het nu heeft over zijn bazin die een been verloren heeft of het feit dat hij de naam van de overledene noch diens familie juist wenst uit te spreken: van deze heerlijke verteller horen we niets liever dan dat zijn professionalisme ver zoek is. Naadloos rijgt hij het komische aan het ongemakkelijke, het absurde aan het sublieme. Helsen toont zich bij elke uit de hand gelopen anekdote ook weer als geweldige acteur, van onnodige en ongepaste vertalingen naar het Engels (“if you don’t understand, it’s normal.”) tot terloopse vermeldingen dat zijn bazin wel eens een begrafenis begeleidt zonder ondergoed aan. Zijn gekte is aanstekelijk. Toch laat hij het niet na in zijn stuk komaf te maken met het cliché van de verhevenheid van een teraardebestelling door alles op te stapelen dat echt niet door de beugel kan, en toont hij ons ook onze eigen kleine kantjes. Zelfs wanneer hij belachelijk danst op Louis Prima‘s ‘Buona Sera', doorbreekt hij zijn deemoedige stijfheid niet. Wij luisterden aandachtig naar elke mislukte, maar met de beste intenties voorgelezen grafrede, en toen we ademloos ‘ja’ fluisterden toen Helsen ons vroeg of wij de eenzaamheid kenden die soms deugd doet, wisten we: er wordt ook naar u geluisterd. 

0
Gemiddeld: 1 (1 stem)

Reactie toevoegen