'Cause a tea party never killed nobody

Op slok met Moeder Theepot

‘t Gentse studenten- en verenigingsleven is zwaar: het ene feestje na het andere, vergezeld van de ene pint na de andere. En alsof dat nog niet genoeg is, moet je de volgende dag nog productief zijn ook. Studentenclub Moeder Theepot biedt een uitweg.

Moeder Theepot is een studentenclub die tot de verbeelding van heel wat studenten spreekt. Velen willen er stiekem lid van zijn, maar behoeden zich voor verontwaardigde reacties van vrienden. In je studententijd dien je immers pinten te heffen en dan wel nog het liefst in groten getale. En daar komt geen thee bij kijken. Maar bij mij won de nieuwsgierigheid het van mijn waardigheid. Dus ik trok mijn stoute schoenen aan en ging naar hun Halloweenevenement. 

Theekopjes

Het begon als grap, maar het is uitgegroeid tot een fenomeen van ongekende proporties. Neen, we hebben het niet over de presidentskandidatuurstelling van Trump, maar over Moeder Theepot. Dit jaar gaat de studentenclub haar vierde jaar in en zijn de theekopjes - zo worden leden genoemd - met een ongezien aantal van 150. De vereniging voor theeslurpers boekt dus duidelijk succes, maar waarom? In de eerste plaats komt dat door de laagdrempelige toetreding. Je hoeft je enkel een lidkaart aan te schaffen, waar je elk evenement wel een gratis theetje of taartje me kunt scoren. En dat zijn geen zelfgebakken misbaksels: niemand minder dan Julie’s House nam bij dit evenement de catering op zich. Hoe Moeder Theepot deze overpriced taarten aan minder dan een euro kan aanbieden is een raadsel, maar over de smaak valt niet te twisten.

Het enige wat Moeder Theepot met een klassieke studentenclub gemeenschappelijk heeft, is het lint. En dat is niet zomaar een lint, maar het fameuze bloemetjeslint! En daarvoor moet je je niet laten dopen, je niet laten ontgroenen en geen theetjes atten. Je krijgt het gewoon voor twee euro. Je hebt er nog geen pint voor. De club kreeg door deze ongewone werking wel weerstand van andere Gentse studentenclubs. Zij vonden Moeder Theepot een parodie, een bekritisering van het echte studentenleven. Daarnaast hadden velen het er moeilijk mee dat de Universiteit Gent de club zo snel erkende. Hierdoor werd als tegenoffensief Vader Koffiezet opgericht, die geen lang leven beschoren was. In de tussentijd zijn de andere studentenclubs de eigenheid van Moeder Theepot beginnen appreciëren en heeft deze club haar plek in het Gentse verenigingsleven verdiend.

"Intussen heeft Moeder Theepot haar eigen plek in het Gentse verenigingsleven verdiend." 

Exponentiële groei

Het ledenaantal wordt gekenmerkt door een exponentiële groei, wat enkele problemen met zich meebrengt. Zo groeit Theepot uit haar vaste stek, de plenaire vergaderzaal in de Therminal. Voor dit evenement werd er gewerkt met voorinschrijvingen, die last minute werden opgegeven. Op het allerlaatste moment kon de club immers over de Turbinezaal beschikken. Dat goede nieuws werd nog via het Facebook-evenement rondgedeeld, maar wist nog maar enkele mensen te bereiken. Dat is jammer, maar het ligt uiteraard buiten de macht van het bestuur. Het is iets waar elke studentenclub mee geconfronteerd wordt. "De podiumzaal is immers altijd volzet", aldus voorzitter Mai Linh Verdonck. “We zouden eerst de podiumzaal hebben, maar dat is met reserveringen. Het is dan altijd zo’n strijd om die als eerste te pakken te krijgen.” In de toekomst wordt het dus uitkijken naar andere locaties. Misschien kunnen ze in de lente eens een heuse high tea in het Citadel organiseren? Theetjes sur l’herbe, daar zit nog wel iets in.

Maatschappelijke doel? 

U, als kritische student, kan zich misschien de vraag stellen waarin het maatschappelijke doel van Moeder Theepot schuilt. Er zijn immers studentenclubs die prangendere zaken behandelen dan ‘t verenigen van theeslurpers, maar die niet erkend raken. Wanneer je op één van hun evenementen ronddwaalt, dringt dit echter snel door. Het doel van Moeder Theepot is het verenigen van studenten in een gezellig kader. Hier word je geacht te praten met je medestudent. Effectief praten, geen duimpjes, geen encrypties bestaande uit 140 tekens en dit allemaal dan nog wel zonder alcohol (help!). Aangezien ik toch mijn stoute schoenen aanhad, stapt ik uit mijn comfortzone en knoopte een gesprek aan. Wist je dat WVK-voorzitter Feliciaan de Palmenaers Harry Potterpatronus een Kingfisher is? Ik werd overweldigd door een warm gevoel, en ik die dacht dat mijn Ibizan hound stom was ... Het kan dus wel degelijk erger. Zie je wel, praten is leuk! Sociaal zijn is leuk! Wat ook Adel Mouchalleh, die instaat voor de events van Moeder Theepot, beaamt: “Sommige studenten zijn heel timide als ze hier voor het eerst toekomen, maar dan zie je hen door de evenementen heen echt openbloeien."

"De focus ligt op sociaal zijn." 

Dat de focus ligt op sociaal zijn, blijkt ook uit de evenementen. Zo was het vorige evenement een speeddate en gebeurde er nu een geënsceneerde bloederige moord die de theekopjes samen moesten oplossen. Het verhaal ging als volgt: er kwam een jongen op bezoek die onterecht beticht werd van de moord op zijn ouders en hierdoor jarenlang in een instelling gezeten had. In functie van zijn maatschappelijke reïntegratie, woonde hij dus het evenement bij. Een uur later werden we echter geconfronteerd met het vreselijke nieuws dat die jongen zelf het slachtoffer geworden was van een brutale moord. De vijf moordenaars waren nog steeds aanwezig op het evenement en moesten dus zo snel mogelijk gevonden worden. Hiervoor schakelde Moeder Theepot de aanwezigen in en probeerde hen aan de hand van enkele tips naar de schuldigen te leiden. Eén van deze tips bevond zich in een kastruimte die voor de gelegenheid verduisterd was. Je moest erin plaatsnemen en kreeg een koptelefoon op. Ik weet niet wat er gezegd werd, maar het moet klaarblijkelijk eng zijn geweest. Eén van de aanwezigen wist heel de ruimte bijeen te krijsen.

 

Let's hear it for the boys

Onze Schamperjongens gingen echter niet zo enthousiast in het spel op. Eén van hen was duidelijk teleurgesteld dat hij niet het voorwerp van de moord was en mompelde binnensmonds: “Ik wou dat ik in café Video zat, met een pint en een sigaret." Enkele minuten later sloeg hij de aanwezigen nog eens gade en concludeerde hij: “Zelfs ik voel mij de coolste hier." Dit is natuurlijk maar de mening van één cynisch Schamperlid, wat op zich verwaarloosbaar is. Maar het brengt ons wel bij het verstoorde genderevenwicht, waar men niet naast kan kijken op dit evenement. De formule “Thee + taart = (gezelligheid)²” lijkt heel wat meer vrouwen aan te spreken dan mannen. Wat eigenaardig is, aangezien Moeder Theepot opgericht is door vier jongens. Na een rondvraag in mijn omgeving blijkt dat laatstgenoemden wegblijven omdat ze bang zijn voor de reacties van hun vrienden. Mai Linh beaamt dit: “Voor sommigen is er misschien wel een drempel, maar we hebben ook drie jongens in ons bestuur. Op die manier proberen we toch wel voor iedereen iets aan te bieden. Bij een quiz zijn er bijvoorbeeld veel meer jongens aanwezig.”

"Voor sommigen is er misschien wel een drempel, maar we hebben ook drie jongens in ons bestuur. Op deze manier proberen we toch wel voor iedereen iets aan te bieden."

Een andere vaak aangehaalde reden, en dit zowel door vrouwen als mannen, is dat ze geen thee lusten. Dat is niets meer dan een drogreden. Op de evenementen van Moeder Theepot wordt naast thee ook koffie of warme chocomelk aangeboden. Al giet je een scheut whiskey in je thee of koffie, ze gaan je hierom niet scheef aankijken. Want daar gaat het bij de alternatieve studentenclub Moeder Theepot om, dat iedereen anders is en dit ook mag zijn.

0
Gemiddeld: 5 (1 stem)

Reactie toevoegen