Zesde dag Gent Jazz: liefde, geluk en een dwarsfluit

Op vrijdag 12 juli opende Gent Jazz weer zijn poorten. Het gazon zit vol modderputten van de regen die in de ochtend viel, maar het feestje gaat onvermoeibaar verder.

Jimetta Rose & The Voices of Creation

door Britt Adams

Bij het eerste optreden van de avond is het vaak wat rustiger, maar vandaag is het precies nog kalmer dan normaal. Jimatta Rose en haar koor zetten de avond echter spetterend in met muziek die het midden houdt tussen soul en jazz. Ze zijn enorm energiek en dat werkt aanstekelijk. Het oude koppel naast me zit zo te swingen op hun stoelen dat mijn zitje meetrilt. Hun catchy liedjes gaan over kernthema's zoals verbinding, plezier, liefde en geluk. Ook gaat het over zelfvertrouwen en respect voor de mensen die voor ons kwamen. Het hele gebeuren voelt met momenten spiritueel aan, waardoor je je even in een betere wereld waant.

Omasta

door Britt Adams

De Poolse groep Omasta heeft nog maar één echte liveshow achter de rug, maar toch pikte Gent Jazz ze al op. Ze zijn zo nieuw dat hun muziek zelfs nog niet op Spotify staat. In hun korte set brengen ze klassieke jazz met hiphopinvloeden waar het publiek hoorbaar van geniet. Het is vreemd om een instrument als dwarsfluit te linken aan hiphop, maar Omasta zorgt ervoor dat het werkt. De sfeer zit duidelijk goed aan de Garden Stage. Het is fijn dat de organisatie ook pril buitenlands talent op de affiche zet.

Kahil El'Zabar's Ethnic Heritage Ensemble

door Britt Adams

Slechts een kleine minderheid van de zitjes rond de Main Stage raakt opgevuld; deze avond lijkt minder populair dan de andere. Toch is het tijd voor een klepper van een naam. Kahil El'Zabar was vorig jaar ook al te horen op Gent Jazz en nu is hij terug. De zeventiger werkte samen met Stevie Wonder en ontwierp zelfs kleren voor Nina Simone. De muziek van Kahil El'Zabar's Ethnic Heritage Ensemble wordt beschreven als een combinatie van Amerikaanse jazz en West-Afrikaanse composities en structuren. De nummers zijn eerder experimenteel, wat ze niet zo toegankelijk maakt.

Uniri

De zanger van Uniri is niet zo fan van de gewoonte van Gent Jazz-bezoekers om zich te nestelen in de strandstoelen en rond de houten tafeltjes."Come stand a bit closer, so it feels more like a gig." Het publiek stormloopt naar voren. De sfeer wordt losser en mensen beginnen te dansen. De muziek van Uniri is duidelijk jazz, maar ook de synthesizer speelt een niet te versmaden rol in de nummers. De hemel was al een tijdje water aan het verstuiven, maar nu breekt de regen echt door. De Gent Jazz-bezoekers zijn echter niet van suiker en blijven dapper staan.

door Britt Adams
Nog geen stemmen

Reactie toevoegen