Op Internationale Vrouwendag vond ook aan onze universiteit een actie plaats. 's Middags verzamelden een hoop medewerkers en studenten zich voor de Women's Strike aan het rectoraat.
Vrouwen aan de strike
Vorig jaar viel de strike middenin de verkiezingsstrijd voor het rectorschap. Toen werd er een aantal eisen op tafel gelegd, en intussen is er wel wat veranderd: het nieuwe rectorduo werd verkozen met een campagne die focuste op inclusiviteit en participatie. De actie van dit jaar had een positieve ondertoon. “Wij steunen die waarden uit de campagne, maar nu moeten we er ook effectief werk van maken”, klinkt het bij dr. Julie Carlier, medeorganisator van de strike. “Vorig jaar waren de eisen vrij algemeen, dus nu stellen we een aantal concrete acties voor. We willen naar een meer diverse, inclusieve universiteit gaan.” Zo ijveren ze bijvoorbeeld voor een quotum om er voor te zorgen dat er op termijn een genderevenwicht is in het professorenkorps.
Ook andere problemen bemoeilijken een goede werking van zo’n korps: werkdruk, stress en de werkcultuur in het algemeen maken het erg moeilijk om werk- en privéleven goed te combineren. “Daarom vragen wij om een hervorming van het financieringsmodel; samen met andere Vlaamse universiteiten, maar ook aan onze eigen universiteit, om de doelstellingen aan onze eigen instelling aan te passen.” Vorig jaar was de actie minder gericht op studenten en meer op de werknemers van de universiteit. “Dit jaar waren de studenten heel betrokken en gemotiveerd om deel te nemen aan de actie.”
15.27?
15.27 uur. Dat is het moment vanaf wanneer vrouwen gemiddeld niet meer betaald worden op een werkdag, en is dan ook het tijdstip waarop de strike begon. “Dit stelt de algemene loonkloof in België voor, tussen wat de gemiddelde man en de gemiddelde vrouw verdient”, zegt Carlier. “Als je uitgaat van een werkdag van negen uur, met een uur middagpauze, dan kom je uit 7.36 uur werken, en vrouwen worden daar dan maar 5.27 uur van betaald.”
Bij de women’s strike is er ook een petitie die online ondertekend kan worden. De actie hoopt daarmee de rector, vicerector en het bestuur onder druk te zetten om werk te maken van de eisen. “De eisen zijn soms heel concreet, bijvoorbeeld het niet meer uitbesteden van de poetsdienst aan externe firma’s. Die firma’s nemen het net iets minder nauw met de voorwaarden dan wanneer die werknemers rechtstreeks door de universiteit zouden aangenomen worden”, vertelt Carlier. “Er zijn een aantal heel concrete acties bij, waarbij we graag antwoord van het bestuur zouden willen om te weten of zij daar effectief werk van willen maken.” Daarnaast wordt er ook nagedacht over andere acties. Zo lijkt een bewustwordingstraining rond gender en diversiteit voor alle vastbenoemde personeelsleden een goed idee.
De strike vulde het plein voor het rectoraat. Naast vrouwelijke werknemers en studenten van de UGent, zijn er ook heel wat mannen komen opdagen. Professoren, onder andere Chia Longman en Eva Brems, maar ook studenten riepen op om seksisme en andere sociale ongelijkheid tegen te gaan. Sterke vrouwen met sterke speeches die iedereen aanspraken voor minder verdeeldheid en meer gelijkheid.
Reactie toevoegen