Deze surrealistische animatiefilm van componist-filmmaker Pierre Földes is een waar genot voor het oog. Het verhaal is soms iets te absurd, maar in de stijl van Földes kan dat wel. De manier waarop de animatie is verwerkt, zorgt ervoor dat de kijker het scherm niet kan loslaten. Het metaligekleurgebruik zorgt daarbij voor een magische sfeer.
Földes baseerde zich op de kortverhalen van Harukki Murakami, een van de grootste schrijvers van de hedendaagse wereldliteratuur. Een uitdaging die je zeker geslaagd mag noemen. Het verhaal draait vooral om het vinden van jezelf. We krijgen te maken met een grote kikker die een man met schizofrenie helpt Tokyo te redden van een enorme aardbeving. De kikker citeert heel wat grote filosofische en literaire denkers waaronder Nietzsche, Joseph Conrad en Ernest Hemingway. Sommige quotes zijn misschien wat cliché, maar het geeft de film wel meer karakter. Een tweede man wordt verlaten door zijn vrouw, gaat doorheen de film op zoek naar zijn kat, en zo ook naar zichzelf. Beide personages hebben niet zo veel in zich en konden iets meer persoonlijkheid gebruiken. De muziek, gecomponeerd door Pierre Földes zelf, ondersteunt de film in aanzienlijke mate. 'Blind willow, sleeping woman' is echte kunst, zowel voor het oog als voor het oor. Ook voor niet-animatieliefhebbers is deze film zeker de moeite waard.
Reactie toevoegen