Het was weer eens bijna, maar toch net niet zo ver: ik wilde een nieuwe laptop kopen om lekker veel op te gamen. Of toch niet. Of toch wel? Misschien over een maand. Of misschien toch deze week al?
Totdat je drie keer 'of toch niet, of toch wel' hebt gezegd, heeft bol.com zijn prijzen al honderd keer aangepast en is er waarschijnlijk weer een of andere nieuwe game uitgekomen met andere systeemvereisten. Dat is onhandig, want ik ben het type persoon dat vijfhonderd keer 'of toch niet, of toch wel' moet zeggen bij elke aankoop boven vijftig euro. Om in de tussentijd iets om handen te hebben, besloot ik al wat zaken op te zoeken over mijn naderende aankoop. Je moet toch iets met je tijd doen, en in studeren had ik (nog) geen zin.
In de eindeloze catalogus stootte ik opeens op een productlijn genaamd 'foute kersttruien'. Ik zat tot dan toe nog in de lesweken, dus mijn hoofd was nog niet honderd procent in de kerstsfeer. Maar plots bleek Kerstmis slechts een dikke week meer weg te zijn! Naast caissières die 'tot volgend jaar, he!' zeggen en keukendrama's omdat iemand een ovenschotel heeft laten vallen, zit de foute kersttrui waarschijnlijk in mijn top drie ergerlijke kutkersttradities.
De kersttrui is waarschijnlijk al veertig jaar een verguisd stukje textiel
Ik zal niet doen alsof ik hiermee een shockerende nieuwe waarheid poneer. De kersttrui is waarschijnlijk al veertig jaar een verguisd stukje textiel. Maar ergens rond 2016 vonden enkele millennials het blijkbaar zo ongelooflijk grappig wanneer rendier Rudolf een zonnebril draagt of de kerstman geen broek aan heeft dat heel de kerstvierende wereld er plots scheepsladingen van vanuit Bangladesh begon in te voeren. Zelfs politieke partijen ontspringen de dans niet: de creatieve jongens en meisjes van Vlaams Belang kwamen ondertussen ook met een eigen kersttrui ten tonele. Met een leeuwtje erop, hoe hysterisch! De kersttrui hoort echter enkel nog thuis rond het lichaam van één of andere Linda van Personeelszaken, zodat zij kan tonen dat ze 'ook wel eens een zotte doos kan zijn'. Maar zelfs Linda's hoofd zou ik eigenlijk tegen het toetsenbord van haar laptop willen rammen wanneer ze met zo'n stuk stof op de werkvloer verschijnt.
Het was misschien nog lollig voor één seizoen, maar nu moet het gedaan zijn. Onorgineel, onnodig consumentisme voor mensen die zelf geen gevoel voor humor hebben, en net zoals 'Happy Socks' en 'Willy's en Marjetten', ondertussen al gekaapt door extreemrechts. Het is tijd om die onzalige kersttrui naar de vuilbak te verwijzen, waar ze thuishoort.
Reactie toevoegen